Rocket Science!?
Al 34 jaar is mijn grootste passie honden!! Ik bestudeerde echt altijd ALLE kennis die er op het gebied van hondentraining was.
Maar, ik kwam er ook achter dat kennis bruikbaar én toepasbaar moet zijn en pas in de praktijk blijkt de ECHTE waarde van alle theoretische kennis.
Ik besloot op een gegeven moment zo veel mogelijk van mijn kennis in de praktijk te gaan toetsen bij mijn eigen honden en de honden in mijn omgeving.
Waar ik achter kwam is dat veel theorieën in de praktijk niet werken. Nog steeds zag ik dat honden problemen bleven houden, uitvielen aan de lijn, totaal niet luisterde of echt nul focus hadden.
De theorieën waarbij alles TE veel stress zou zijn voor je hond of je de prikkels maar gewoon “moet vermijden” of alles met alleen maar “heel veel liefde” wel op te lossen is… klinken leuk, maar zijn soms ook gewoon onmogelijk…en praktisch onwenselijk.
Je kan niet ALTIJD maar een lastige situatie vermijden of alleen maar wandelen in een prikkelarme omgeving. Bovendien wil je ook gewoon ontspannen kunnen wandelen met je hond.
Problemen uit de weggaan is je kop in het zand steken.. daar schieten zowel jij als je hond niets mee op.
En eerlijk, de vraag is ook of je hond er blij van wordt en of het eerlijk naar hem toe is om het probleem niet op te lossen.
Door alles te vermijden, door hem over de stuiter te laten gaan of alles maar met de mantel der liefde te bedekken groeit en leert je hond ook niet…
en wordt het gedrag vaak alleen maar erger.
Je hond wordt immers geconditioneerd dat zijn gedrag “succes” heeft. En dat is nou juist wat je niet wil.
Persoonlijk geloof ik ook niet dat puur en alleen het geven van liefde dé oplossing is voor algemene opvoeding bij honden..
Trek de parallel met kinderen, ja een kind heeft onvoorwaardelijke liefde nodig, en een goede band is van essentieel belang. Maar alleen de liefde en de band met jouw kind, gaan er niet voor zorgen dat je kind altijd keurig luistert en nooit eens kattenkwaad uithaalt of ja zegt en nee doet….
Van de week brak mijn hart toen ik een e-mail kreeg van één van onze Dierbewust volgers die een trainingstraject heeft gevolgd waarbij geen commando’s werden gebruikt en voerbeloningen uit den boze waren, met heel veel liefde zou alles goedkomen.
Zij schreef:
Ik ben ervan overtuigd dat het van essentieel belang is om een STERKE BAND met je viervoeter te hebben. Maar er zijn ook grenzen én regels.
En die grenzen en regels ga je niet met de brute kracht afdwingen, maar door je hond te leren wat hij wél mag doen en door hem te conditioneren.
Jouw viervoeter heeft bepaalde emoties en gevoelens op een prikkel/trigger (lees: dingen in zijn omgeving) wat een bepaalt gedrag uitlokt bij je hond.
Hij ziet bijvoorbeeld een andere hond, heeft hier een bepaald gevoel en dit lokt een bepaald gedrag uit.
Vind jij het gedrag als zijn baasje, wenselijk en goed, dan is er niks aan de hand.
Maar als jij het geen wenselijk gedrag vindt dan heb je een probleem.
Stel een hond gaat heftig te keer aan de lijn naar een andere hond, grote kans dat hij hier succes mee heeft.. die andere hond gaat er vaak of van tussen of het baasje van de uitvallende hond loopt weg met zijn hond en zegt vermoedelijk ook nog dingen als FOEI, Niet doen, Houd op!!
Maar de hond zijn actie heeft wel goed gewerkt, weg hond!! Er is dus sprake van negatief zelfbelonend gedrag.
Ga je dit niet oplossen, steek je “kop in het zand”, dan wordt dit gedrag aangeleerde gedrag, wat op een gegeven moment op de automatische piloot wordt uitgevoerd door je hond. Iets waar hij niet telkens over nadenkt. Hij zal een hond zien en uit zijn stekker gaan.
Hij zal niet eerst even rustig na gaan denken:
“Mmmm hoe zal ik dit keer reageren.. die hond lijkt niet zo eng, of toch wel?”, “Misschien wil die andere hond wel gewoon spelen…??”.
Dit aangeleerde gedrag, wat eigenlijk een cassette bandje is dat door de hersenen telkens wordt afgespeeld bij het zien van een andere hond, moet opnieuw worden opgenomen. Het cassette bandje moet opnieuw “overschreven” worden.
En dat doe je door je hond te conditioneren..
Eén ding heb ik door de jaren heen wel geleerd.. alleen maar wetenschappelijke theorieën, moeilijke situaties vermijden of alles met de mantel der liefde te bedekken gaat niet de oplossing voor een probleem zijn. Hier is mijn dierbewust volgster op een hele akelige manier achter gekomen. Dit wens je niemand toe…
Wat van belang is, is dat je het gedrag van je hond begrijpt, welke factoren op het gedrag van je hond van invloed zijn, hoe jij bepaald gedrag kan conditioneren en (lastige) situaties – die je soms gewoon niet kan vermijden – in goede banen kan lijden.
Snap je dat, dan is het een kwestie van oefenen, oefenen en nog eens oefenen met je hond. En dat is geen rocket sciene! Voorkom dat je door schade en schande wijs wordt, net zoals mijn Dierbewust volgster..
En dat oefenen met je hond moet vooral leuk zijn! Geen opgave. Vandaar dat wij LEUKE BrainGames hebben ontwikkeld om met je viervoeter te trainen om hem te laten komen als je hem roept! 😊
Problemen verdwijnen namelijk niet als sneeuw voor de zon….