In dit video interview hebben we Esther Hagen-Plantinga aan de universiteit van Utrecht bereid gevonden om meer informatie met ons te delen over het onderwerp hondenvoeding. Wat zijn fabels en wat zijn feiten. Esther Hagen-Plantinga laat haar licht schijnen over diverse onderwerpen met betrekking tot honden en kattenvoeding.
[av_hr class=’full’ height=’50’ shadow=’shadow’ position=’center’ av_uid=’av-44kcvz’]
[av_hr class=’full’ height=’50’ shadow=’shadow’ position=’center’ av_uid=’av-88pbj’]
De onderwerpen die worden besproken in de video zijn als volgt:
- Verdwijnen alle klachten en problemen bij honden door vers vlees in te zetten?
- In welke gevallen zou je wel of niet rauw vlees moeten voeren aan de hond?
- Wat zijn potentiële risico’s bij het geven van vers vlees?
- Hygiëneregels bij het gebruiken van vers vlees
- Hoe groot is de kans op Salmonella in vers vlees en hondenbrokken?
- De kans op Salmonella hoger ligt bij het voeren van vers vlees dan bij hondenbrokken
- De gevolgen van Salmonella bij honden
- Welke voorkeur Esther Plantinga heeft met betrekking tot hondenvoeding
- Worden mensen misleid/bedrogen qua informatievoorziening op hondenbrokkenzakken?
- In hoeverre is graan een boosdoener voor de hond?
- Waar voldoet een goede hondenbrok aan?
- Waarom volgens Esther hondenbrokken vergelijkingssites informatie geven op onderbuikgevoel die niet kloppen
- Waarom verschil in hondenrassen geen verschillende hondenbrokken nodig heeft
- Waarom dierenartsen volgens Esther wel voldoende kennis hebben over voeding
- Wat er qua voeding nog verbeterd zou kunnen worden
Uiteraard zijn we benieuwd naar jouw reactie met betrekking tot jouw ervaringen over hondenvoeding dus er is mogelijkheid tot een positieve discussie. Esther zal hieronder ook eventuele vragen proberen te beantwoorden.
Een goed informatief filmpje. Er kleven voor- en nadelen aan hondenbrokken en versvoedsel voor honden. Daarom geef ik mijn hond beiden, meestal brokken en af en toe vers vlees producten. Versvlees vind mijn hond wel een stuk lekkerder.
Ow nog wat… Aan Esther Hagen -Plantinga n.a.v. je laatste reactie.
Je bent een wetenschapper. Je vormt je mening terecht op feiten en onderzoeken.
Er is veelvuldig onderzoek gedaan naar marketing en betrouwbaarheid van het geven van adviezen. ELK mens blijkt beïnvloed te worden door reclames, ook al zal bijna elk mens zeggen dat ze er niet vatbaar voor is. Diervoederbedrijven hebben een flinke voet tussen de deur bij dierenartsen.
Het is niet voor niets dat een organisatie als WHO (okee op mensen gericht, maar dat maakt in deze even niet uit) stelt dat als je een klein reclame dingetje aan neemt van een producent, je al geen onafhankelijk advies kunt geven. Diervoederbedrijven zijn heel ruim gevend aan dierenartsen. Trek je conclusie.
Dit wil dus niet zeggen dat dierenartsen niet beste met je dier voor hebt, maar dus wel degelijk beïnvloed zijn.
Wat een fijn interview. Ik ben het niet overal mee eens, maar ik hoor wel dat deze Esther Hagen het beste voor heeft met een huisdier.
Zelf ben ik een versvoerder (BARF) Niet zozeer voor de gezondheid maar voor de kwaliteit van leven. Ik denk dat vers voer zoveel lekkerder is dan “astronautenvoer” voor een hond.
Daarbij: astronautenvoer en voedingspreparaten (brokken) voelen voor mij gewoon niet goed. Ook niet voor mezelf. Voedingsstoffen moeten in eerste instantie uit levensmiddelen komen en niet synthetisch of ernstig bewerkt zijn. Dat over mij, nu over het interview.
1. Ik begrijp dat er uit studies blijken dat er met rauw voer een grotere, maar nog kleine kans bestaat op salmonella besmetting. ALS dat gebeurd is, dan is eigenlijk het effect dat er (ernstige) diarree kan ontstaan wat volgens mij meestal gewoon weer over gaat en in zeer zeldzame situaties kan leiden tot bloedvergiftiging.
2. Vers voer is een hype. Hier ben ik het mee eens. Ik denk dat veel mensen zich daardoor niet goed inlezen en laten informeren en daardoor geen goede volledige voeding geven. Wij blijven ook niet gezond op alleen appeltjes bijvoorbeeld, terwijl appeltjes wel gezond voor ons zijn. Van belang is dus een goede zelfstudie en hulp in het begin om goed te kunnen voeren zodat er geen tekorten ontstaan. Er moet ook meer goede informatie komen vooral bij dierenartsen vandaan. Advies om brokken te geven kost voor een dierenarts veel minder tijd en is veiliger omdat het vers voeren best complex is. (KVV is weer een ander verhaal, maar ook daar weet je vaak niet precies van wat erin zit)
3. Over granen: mijn hond had laatst een fazant als prooidier. Het beest zat helemaal vol met graan. Tja als het echt heel slecht is, dan zou dit niet in “de natuur” voor komen. Logisch gedacht dan.
4. De vraag is wat er in hondenbrokken zit (zelden transparant) en wat daar de gezondheidsgevolgen van zijn en hoe die in verhoudingen staan met het salmonella probleem. Weet dat nog niet alles onderzocht is, dus we nog niet alles weten. Het lijkt nu vrij eenzijdig met alleen een onderzoek mbt salmonella.
5. De klachten die kunnen wijzen op tekort aan voedingsstoffen kunnen bij zowel brok etende honden als bij vers etende honden.
6. De “vullers” die ongezond zouden zijn, maar waarvan Esther Hagen beweerd (ik denk terecht) echt niet zo slecht zijn: ik denk dat de verhoudingen niet goed zijn. Graan kunnen ze denk ik best hebben en zal vast gezonde voedingsstoffen bevatten, maar het grootste gedeelte graan van een maaltijd lijkt me wat overtrokken.
Al met al: ik ben net zo “neutraal” als Esther Hagen, ik geloof niet dat brok gif is, maar mijn weegschaal weegt naar vers. De onderzoeken die er tot nu toe zijn, vind ik nog te mager om op wetenschappelijke basis te kunnen zeggen wat beter is.
wat maakt dat nou uit????? Ze roept toch niet dat je Royal MOET voeren. Ik begrijp die issue niet hoor. En wat als RC onderzoeken betaald, is er tenminste iemand die het doet want bij ons moeten ze niet wezen voor hè
Nou zeg als dat eens zou kunnen dat de dierenarts niet blijft doorkloten en je gewoon doorverwijzd naar een specialist pfff dat zou een hele opluchting zijn.
Een dierenarts kan onmogelijk alles weten en in mijn ogen niets meer dan een huisarts met misschien wat operatieve extra’s.
Hoe vaak de dierenarts maar blijft aanmodderen en je gewoonweg niet doorstuurt naar een specialist is om gek van te worden.
Als idd die samenwerking eens goed aangepakt wordt zouden wij consumenten misschien ons vertrouwen weer terug winnen.
Wat betreft voeding, helemaal eens. Ik voer royal canin aan de kat die doet het daar prima op, totaal niet nodig om die op vers te zetten, de hond daarin tegen tja die veranderd gelijk in een korst op 4 poten dus die zit op vers en doet het daar prima op. Waarom zou in vredesnaam de voeding veranderen als er niets aan de hand is?
Je repareert toch ook geen auto die niet stuk is?
Mijn twee xRetrievers (schoft 56 resp. 58 en gewicht 23 resp 25 kg-altijd slank) zijn op brok (terwijl ze uit 1991 stamden en de brokkwaliteit toentertijd volgens de huidige maatstaven ondermaats was) beiden 17 jaar geworden en op oudersdomsongemakken veroorzaakt door slijtage het laatste jaar na nooit ook maar 1 dag ziek geweest. Het enige dat ik wel deed was iedere paar maanden een ander merk geven om eventuele tekortkomingen in het voer te ondervangen. Ze kregen ook altijd heel veel beweging; twee uur per dag. Ik denk dat de eenzijdige aandacht voor voeding voorbij gaat aan het feit dat veel honden anderszins een ondermaatse verzorging krijgen; te weinig beweging en een te hoog gewicht en te weinig variatie in uitdagingen (veel honden waren werkers en veel hondenhersentjes worden te weinig uitgedaagd) en daardoor en daarnaast teveel stress (ruzies in de relationele sfeer, bazen met te weinig verstand van hondentaal/hondenbehoefte) en niet te vergeten de ingefokte gezondheidsproblemen bij veel rassen als een van de belangrijkste oorzaken.
You did it again, sta je weer op een door RC gesponsord gebeuren: https://www2.royalcanin.nl/asielcongres/agenda
Ik snap niet dat je dat doet, dat tast je geloofwaardigheid enorm aan!
Toch vreemd dat je bij de entree van de UU een grote vitrine van Royal Konijn ziet staan. Werkelijk waar, ze lopen alle dierenartsenpraktijken plat maar ook de universiteit waarvan je mag verwachten dat deze onpartijdig is voor wat betreft diervoeding. En naar wat ik heb begrepen komen zgn voedingsdeskundigen les geven bij de UU, hoe ondoorzichtig wil je het hebben? Ik ben er erg van geschrokken en kan echt geen RC en Hills meer zien, was er maar een dierenartsenpraktijk waar men dat merk niet uitgetald heeft staan, ben ze nog niet tegengekomen. Waarom geen ander merk eigenlijk? Of heel veel merken, neen het zijn altijd deze twee merken die je ziet en RC voorop in de linie. Betse mevr Plantinga kunt u mij daar eens iets over vertellen dan?
Ik ken er wel eentje hoor Daisy, waar het totaal niet is uitgestald :D
Waarom moeten wij de hond vlees voeren?Allereerst dus: waarom?Omdat de hond carnivoor is,een volslagen vleeseter, wiens anatomie is aangepast aan een uit vlees bestaand dieet,van de op scheuren,snijden,pletten en breken berekende tanden,de machtige kaakbeenderen en kaakspieren,de kleine zeer gespierde maag,de korte darmen{die rotting van de vleesvoeding verhinderen}de bijzondere krachtige spijsverteringssappen die typisch zijn voor carnivoren_spijsverterinssappen die zelfs botten kunnen ontleden. Ik vertel dat zelfs schapen kop vlees en zelfs de ogen zeer goed zijn en als je meer wilt weten dan hoor ik het wel,ik ga nu slapen
na alle commentaren gelezen te hebben ben ik het spoor toch wel bijster. ik voer grotendeels de honden “vers vlees” gecombineerd met de pot mee eten. maar hoe vers is vers. ik ken een ruwhaar teckel fokker die er zo prat op gaat dat haar honden zo geweldig zijn, gezond, mooi, etc. door een zogenaamd evolutionair dieet, vers vlees dus. maar als je vraagt waar haal je je vlees vandaan, dan komt het van het slachthuis. welnu, ons huidig vee, voorzover ik heb kunnen lezen en observeren, graast op armzalige graslanden en worden bijgevoerd met wat? dan de dieren die nooit buiten komen, hun voedsel lijkt mij zeer armzalig, daarbij worden de dieren zwaar behandeld met antibiotica, groeihormonen etc. dus gezond vlees vers nee dat is niet zo. dat vlees is niet gezond. daarbij als we bv het voedingspatroon bekijken van een wolf, indien deze de prooi gedood heeft wordt de het gedode dier meteen gegeten, en het gedode dier in niet industrieel behandeld, dus tja die wolf heeft vers vlees daar te pakken.dus zeker vers. vers vlees wat onze honden eten is niet vers, dat zwerft zoals al eerder genoemd op dit forum vaak Europa door. mocht er kwaliteitsvlees zijn dan verliest het vlees door zijn omzwervingen veel kwaliteit. dat er bij de brokkenfabrikanten ook het een en ander mis is dat is ook wel duidelijk, misschien de goede daargelaten. derhalve als we de theorie ondersteunen dat de hond voort komt uit de wolf, dat de wolf/wolfshond/hond zich aanpaste en de resten van de afvalberg opaten neem aan dat er op die afvalberg geen uitgekiende voedselresten lagen. doch overleefde de hond. kortom ik weet het even niet en het vergt dus meer studie.
We hebben het altijd maar over brokken en vers vlees. Er is ook een goede middenweg en dat is vleesvoeding uit blik. Natuurlijk is er veel verschil in blikvoeding en kwaliteit. Onze vleesvoeding is puur natuur, alleen is het vlees gestoomd op een temperatuur waarbij alle natuurlijke vitaminen en mineralen bewaard blijven, zodat er geen toevoegingen nodig zijn en geen kunstmatige vitaminen(welke op termijn schadelijk zijn). Bewerkt vlees op deze manier behoudt alle natuurlijke voedingsstoffen. Nu weet ik dat mensen die voor vers vlees zijn het tegendeel beweren. Als dat zo zou zijn, dan zouden wij als mensen, die ons vlees en groenten altijd bewerken(koken, stomen, bakken, braden) nooit voedingsstoffen binnen krijgen. Het is dus grote onzin dat er in bewerkt vlees geen of te weinig voedingsstoffen behouden blijven. Voor de tanden hoef je een dier geen brokken te geven. Daar worden ze alleen maar vies van. Een dier breekt een brokje eenmaal door en slikt het dan weg. De resten van de brokken, waarin veelal suiker verwerkt is, plakken dan aan het gebit en hierdoor wordt het juist vies. Dus goede vleesvoeding(geen afval) uit blik met een open en eerlijke declaratie en met vlees van kwaliteit voor menselijke consumptie is een hele goede keuze. Daarnaast een kauwproduct van gedroogd vlees(pensstaaf, long enz.) per dag en het gebit wordt weer stralend wit en schoon. Ik spreek uit ervaring die ik heb opgedaan met mijn eigen honden en alle dieren van mijn klanten. Het is dus geen uit de lucht gegrepen verhaaltje. Bovendien is mijn hond, na jarenlang brokken te hebben gehad en steeds tandvleesontstekingen te hebben hier eindelijk van af.
En ik mag wel zeggen dat ik altijd de duurste dieetbrokken heb gegeven. Tevens waren alle 3 mijn honden met brokken te zwaar. Ook met dieet brokken ging er geen gram af. Met vleesvoeding uit blik zijn ze allemaal nu op het juiste gewicht. Ze zijn veel sneller door de rui-periode heen, de vacht ziet er vele malen beter uit en ze ruiken niet meer. Esther, ik ben benieuwd naar de info-dag in september. Daar heb ik me al voor opgegeven. Graag zou ik je mijn product dan ook willen laten zien en jouw mening daarover, als dat mogelijk is.
Tannetje, in jouw stuk lees ik een regel over ‘…vlees dat op een goede manier ontdooit wordt…’ Het trekt mijn aandacht en ben nieuwsgierig naar het effect op de bacteriehuishouding. Nooit over nagedacht eigenlijk… Heb jij heel toevallig ’tips hoe’ of ‘bronnen waar’ ik informatie hierover in kan winnen?
Esther, ontzettend bedankt voor dit zeer interessante interview. Ik probeer me zo goed als mogelijk in te lezen omtrent voeding, maar dat is moeilijk door het zwart/wit verhaal wat overal terug komt. Prettig vind ik de manier waarop je je informatie verstrekt. Je bent neutraal en bespreekt een en ander op breed vlak. Ik kijk heel nauw naar het gedrag (en uiterlijk) van mijn honden, maar zoals je ook al aangeeft kan ik niet op de lange termijn vaststellen wat het zal doen. Momenteel kies ik voor onze balans en krijgen mijn honden de brok waar ik persoonlijk achter sta in combinatie met ‘BARF’. Afwisseling zorgt er denk ik ook voor dat ze alles binnen krijgen ;) daarbij vind ik een belangrijk aspect aan ‘BARF’ dat de tanden goed gereinigd worden en ze aan hun trekken komen daar ze hard moeten werken. Dat kan een brok helaas niet bieden. Ik heb 2 schoolgaande kinderen en ben me na het kijken van dit interview wel nog bewuster van het feit dat een hond inderdaad aan de achterkant kan likken etc. met risico’s van dien. Wellicht kan ik de kans op besmetting nog meer terugdringen door honden na het ontlasten even te reinigen van achteren en eventueel de tanden te poetsen na het eten van vers? Ik kreeg een tip van iemand om een kleine hoeveelheid azijn door het drinkwater te mengen. Maar daar wil ik nog even meer over uitzoeken.
Ik dwaal af, wilde je gewoon even bedanken voor het delen van waardevolle informatie.
Ik vind het een beetje een teleurstellend interview. Ik dacht dat beide kanten van het verhaal objecief zouden behandeld worden, maar ik vind zelf het interview een beetje eenzijdig. De insteek lijkt te zijn: ik wil niemand iets verbieden, maar zelf zou ik liever…..enz. en dat is naar mijn mening meer een subjectief verhaal. Waar op zich niets mis mee is, alleen de titel en beschrijving zijn wellicht wat misleidend.
Beste Tien,
Ik zie niet in hoe ik er in het filmpje volgens u “op in hak”. Ik vind het spijtig dat u zich aangevallen of in de verdediging gedrukt voelt wanneer u met uw zieke kat op een spreekuur verschijnt en u het gevoel heeft zichzelf te moeten verdedigen dat u vers voert. Ik hoop toch dat u verder wel uit het filmpje heeft opgepikt dat ik per definitie niet vind dat vers voeren onverantwoord is. Allen dat ik vind dat je er verstandig mee om moet gaan en in sommige situaties wellicht moet heroverwegen.
Het houden van dieren, heeft u gelijk in, is een onhygienische hobby, en het maakt mij helemaal niets uit wat u in uw bak stopt. Het wordt voor mij pas een punt als u een dergelijke hond willens en wetens in contact brengt met een ziek kind van iemand anders. Dan zeg ik dat in die situatie het extra risico voor dat kind dan niet opweegt tegen het eventuele voordeel voor de hond. Als dat u tegen het zere been schoppen is dan is dat spijtig, maar helaas….
Ik vind echter wel uw aanval op mij als persoon onder de maat. U mag het niet eens zijn met mijn mening, maar om mij dan “eng” te noemen vind ik dus wel extreem. Om mij dan niet objectief te noemen, en mij ervan te betichten dat ik andere belangen voorop stel, alleen omdat ik kritisch kijk naar rauw voeren (met inhoudelijke argumenten), vind ik extreem. Om hetgeen ik de studenten leer te bekritiseren, terwijl u geenszins in staat bent hier een volledige indruk van te hebben, omdat u zich niet bij mij in de collegezaal bevindt en dus mijn nuances niet hoort, vind ik extreem. Overigens leer ik de studenten niet om brok “na te maken”, ik leer de studenten
een voeding te formuleren die alle nutrienten bevat die het dier nodig
heeft, en dat is zeker niet onderdeel van het leren rauw voer te
formuleren, maar onderdeel van het formuleren van een eliminatievoeding. Dus hoop ik dat u nog even bij uzelf te rade gaat of u wellicht niet wat te extreem reageert in dit geheel. Want waar gaat het nou werkelijk over…
Mevrouw Plantinga: u hoort mij niet zeggen dat de wet niet klopt: ik zeg alleen dat er wel degelijk gebruik gemaakt MAG worden van inferieure stoffen… en hiermee bedoel ik restproducten uit de industrie. Al dan niet schadelijk, al dan niet voor menselijke consumptie geschikt. Het is aan de fabrikant welke stof in welke mate hij gebruikt. (En ik vind het niet nodig de betreffende merken hier te noemen want dat voegt niets toe aan de discussie.)
Wetgeving in diervoedingindustrie is vooral gericht op zelfregulatie – vergelijk het zoals in de vleeshandel: de slager die zijn eigen vlees keurt. Het is aan de industrie te bepalen wat zij vinden wat gezond is voor het dier en wat niet… Aangezien zij erop gericht zijn hun producten zoveel mogelijk te verkopen hebben we helemaal geen wetenschappelijk onderzoek nodig om aan te voelen dat deze twee belangen in de praktijk zeer tegenstrijdig kunnen zijn.
Ik zou niet zo sceptisch tegenover wetenschap en diervoederindustrie staan als deze twee volkomen los van elkaar zouden opereren. En u en uw universiteit zijn niet objectief, dat geeft u zelf ook aan. U hebt het geld uit de industrie hard nodig. Ik twijfel helemaal niet aan uw kennis en vaardigheden als dierenarts, dus vat deze kritiek niet op als een aanval op u als persoon!
Ik sta hetzelfde tegenover versvlees/barf-producenten. Ook hier wordt de wereld in toenemende mate mooier gemaakt dan die is. Met alle gevolgen die u met recht ook constateert en benoemd.
En het zou versvlees-fans sieren de ogen hiervoor niet te sluiten! Want dan komen we nog nergens!
Ik vind het jammer dat u zegt dat mensen en kinderen creperen omdat ‘ik’ biologisch vlees voor mijn huisdieren zou willen. (Opvallend is dat dit argument door de industrie altijd aangedragen wordt als men zich in het nauw gedreven voelt.)
U weet net zo goed als ik dat als iedereen op de hele wereld met een MINDER grote portie vlees genoegen zou willen nemen we allemaal een BETERE kwaliteit en MEER welzijn voor mens en dier zouden kunnen bereiken. Juist de mensen die voor biologisch kiezen zijn zich bewust van dit feit. En zijn bereid zich aan te passen. Minder vlees, voor meer geld: dat deze groep groeit, is een ontwikkeling om toe te juichen!
En terugkomend op een eerdere vraag van u:
Ja, ik prefereer voor mijn dieren (wanneer er geen alternatief mogelijk is) een tijdelijk chemisch medicijn boven een dagelijkse portie chemie in hun voeding. Net zoals voor mijzelf.
Wellicht ten overvloede, maar hier nog een keer de hygiëne
regels speciaal voor de mensen die enkel meelezen en zich niet geroepen voelen om te reageren. Het document staat ook elders op de site,
maar toch…………….
Houdt daarom altijd de hygiëneregels goed in de gaten.
Gebruik voor de dieren apart bestek (messen, vorken, lepels, snijplanken)
Gebruik geen houten snijplanken, maar glas of kunsstof
Gebruik een aparte ruimte voor het bereiden van de maaltijden voor uw huisdier.
Reinig na bereiding al het bestek en het aanrecht met een ontsmettend
schoonmaakmiddel.
Maak alles goed droog en was uw handen.
Ook de eetplek van de dieren moet goed schoon te maken zijn, voorkom dat uw dier met het voedsel gaat slepen.
Geef uw hond buiten op een plek te eten waar geen kinderen spelen.
Verwijder eten of kauwbotten die niet opgegeten zijn binnen een uur.
Laat geen kleine kinderen over de grond kruipen waar uw huisdier eet.
Ruim de uitwerpselen van uw hond of kat in de tuin tijdig op. (vooral ’s zomers)
Zo houdt u het huis en de eetplek veilig schoon voor alle huisgenoten.
Hallo Tannetje,
Leuk om van je te vernemen. Ik denk dat we het op heel veel punten met elkaar eens zijn, behalve dan het nierverhaal. Mijn ervaring, gezien mijn promotieonderzoek en de vele literatuur die ik over dit onderwerp heb gelezen, is dat de grote overschotten aan eiwit op lange duur juist wellicht teveel druk op de nieren leggen. Eindstadium nierfalenkatten kunnen idd tijdelijk opleven door rauw te voeren, dat klopt. Maar dat komt vaak doordat deze katten door het slechte eten vaak een schrijnend eiwittekort hebben opgelopen, die nog vele male slechter is dan teveel eiwit voeren. Deze katten zullen, mede doordat ze het rauwe voer lekker zullen vinden, en zo ook hun vochtbalans goed aanvullen, zeker goed reageren. Maar ik geloof niet dat het de progressie van het nierfalen als zodanig verbetert of de nieren zal beschermen, juist ook omdat je ook veel fofaat voert als je hoge gehalten aan vlees geeft.
Als je bv. kijkt naar wild gehouden felidae in de dierentuinen, die allen rauw gevoerd worden, dan is de doodsoorzaak die met stip op 1 staat chronisch nierfalen. Ook bij onze huiskat is dat het geval, alleen de prevalentie ligt wel lager dan bij de wilde felidae. Dit doortrekkend naar onze huiskat, voor zover de vergelijking eerlijk is natuurlijk, doet mij op het standpunt uit komen dat rauw voeren op termijn zeker niet beschermend werkt. Wat ik wel een voordeel vindt is aanvulling van de vochtbalans. Dat is dan ook de reden dat ik voor katten een enorme voorstander van natvoeding ben, waarbij ik altijd wel let op dat het eiwitgehalte van het natvoer niet te hoog is.
Ik denk dat eiwitten helemaal niet slecht zijn voor de nieren en dat carnivoren als katten niet snel te veel eiwitten binnen krijgen. Ik denk dat het fosfaatgehalte veel belangrijker is. Bij de Bandit bleek het fosfaatgehalte ook lager te zijn dan in brok. Dus ik ga er vanuit dat dat mogelijk bij andere diepvriesvoedingen en barf ook zo zou kunnen zijn. Ik heb de calcium/fosfaat verhoudingen uit de boekjes volledig losgelaten.
Zelf heb ik een kat gehad die op haar 14e last van haar nieren kreeg. Ik heb haar op barf overgezet, zonder aanpassingen en ze is 20 geworden. Zonder andere therapieën erbij. En ik heb meer patiënten lopen die vergelijkbaar zijn, doorgaans wel op medicatie erbij. En mijn poes is ook niet doodgegaan aan haar nieren. Ik denk dus dat katten rustig 20-24 moeten kunnen worden. Ik ken een dierenarts in Amerika die roept dat vlees de doorbloeding van de nieren versterkt en dat zou best wel eens het geval kunnen zijn. Je ziet erg ze opknappen van vlees. Dus de verbetering is niet echt zeer tijdelijk, naar mijn idee. Ik denk dat brokken te droog zijn en dat er te veel fosfaat in zit. En brokken met een hoog eiwitgehalte hebben wel meer fosfaten. Dus dat klopt wel, maar voor vlees gaat dat om de een of andere reden niet op.
Ik realiseer me best dat dit allemaal ideeën zijn en het is niet wetenschappelijk onderbouwd. Maar de wetenschappelijke onderbouwing laat mij te lang op zich wachten en in de tussentijd kan ik nog een boel katten helpen. Het is wel praktische ervaring (meer dan 15 jaar inmiddels) en dat is ook wat waard, lijkt me. En ik wil dat graag delen.
Ik herken dit helemaal als katteigenaar. Hoe vaak ik wel niet naar huis ben gestuurd ivm blaasgruis en 3 operaties later was ik het zat en overgegaan op vers vlees. Nooit mee blaasgruis gehad. Op haar 19e een testje laten doen en alle waardes waren enorm goed, tot verbazing van onze dierenarts, dus ook nier -en leverwaardes. Helaas is ze op haar 20ste overreden. Onze andere 3 katten zijn resp 17, 20 en 21 geworden en allemaal op vers vlees. Er is 1 overleden aan nierfalen maar we kregen haar op oudere leeftijd en ze kreeg toen brokken, de laatste 5 jaar kvv bij ons en op haar 21ste dus aan nierfalen overleden.
Beste Tien,
Mensen beredeneren altijd vanuit hun eigen standpunten en inzichten. Voor u is het wellicht allemaal heel logisch om het verse vlees gescheiden te houden van uw eigen eten, en goede hygiëne te betrachten, en de poep van uw hond op te ruimen. Getuige echter de nog steeds grote hoeveelheden hondenpoep in het park denkt echter niet iedereen er zo over. En ook die mensen kunnen een dergelijke video kijken, en wellicht daarna zorgvuldiger met de situatie om gaan. Dus zie ik het, hoe logisch het voor u ook mag zijn, toch als mijn taak hier iets over te zeggen. U ziet het als stemmingmakerij, ik zie het als voorlichting van diegenen die nog onwetend zijn.
U gaat wellicht zorgvuldig en weloverwogen te werk, maar gezien het aantal gevallen met botproblemen, groeistoornissen en deficienties die ik en mijn collega Ronald Corbee in steeds hogere mate aantreffen is dat helaas niet voor iedereen het geval. De boodschap die ik uitdraag hoeft u niet op uzelf te betrekken als u deze zaken al als normaal acht, maar geloof mij dat er volksstammen zijn die onwetend met rauw beginnen, niet alleen KVV maar ook zelfbereid rauw. Horen van anderen op de puppycursus dat rauw het beste is en brok zo slecht, en beginnen onwetend aan deze manier van voeren. Als ik deze mensen kan bereiken en ze kan overtuigen zich goed voor te laten lichten, dan is dat weer een hond of kat met groeistoornissen of deficiënties minder. U kijkt namelijk alleen vanuit uw eigen situatie, en ziet uw hond er geweldig op functioneren, ik zie echter ook de andere kant van de medaille met grote regelmaat.
Maar juist omdat u er zo op in hakt moet ik me keer op keer verdedigen, als mijn kat ziek is komt dat omdat ik vers voer, als mijn hond een keer over geeft komt dat omdat ik vers voer. U kunt wel zeggen dat wij als versvoerders extreem zijn en geen begrip en respect voor brokvoerders hebben, ik kan u verzekeren dat dat andersom minimaal net zo slecht is.
Het raakt mij dat een instantie gaat bepalen wat ik mijn hond voer (in geval van de hulphond, hoewel bezoekhond iets anders is maar dat daargelaten) dat een dierverzekeraar mij korting geeft als ik maar braaf brokje merk X voer. Dat een specialist mij afserveert als ik met een zieke kat kom omdat ik vers voer dus daar zal het wel aan liggen.
U denkt waarschijnlijk zelf dat u heel gematigd bent en open staat voor alle meningen, maar dat draagt u niet uit, verre van zelfs. Waarom horen we nooit wat over dingen die met brok fout gaan?
Mensen die brok zolang bewaren dat het geen voedingswaarde meer heeft, mensen die hondenbrok aan kat voeren waardoor daar tekorten komen. Brok-recalls met namen op de zo gevreesde salmonella?
Misschien moeten we ons er eens bij neerleggen dat het houden van dieren per definitie een onhygienische hobby is? Ook brokhonden vreten poep, likken aan hun anus (en aan die vanhun vriendjes) vreten karkassen op, rollen in dode vissen….en dat alles heeft niks maar dan ook niks te maken met wat ik in de bak stop.
Maar daar hoor je nooit wat over, nee om 1 of andere reden is het de laatste tijd erg makkelijk om op versvoerders af te geven. En dan nog beweren dat de versvoerders de extremisten zijn…
Echt het maakt mij niks uit wat wie dan ook voert. Leven en laten leven, zou fijn zijn als het ook eens andersom zou zijn.
Dat ik niet moet zoeken naar een dierenarts die respect heeft voor het feit dat ik vers voer, dat de specialist waar ik kom niet gelijk alle klachten op het eten afschuift, dat artsen gewoon zouden weten wat een dier hoort te krijgen en dat ik ze daardoor uit kan leggen dat mijn beesten prima te eten krijgen en géén tekorten hebben. Maar helaas dat lijkt een utopie te zijn, en juist mensen als u, met filmpjes als deze werken dat in de hand.
Mensen die versvoeren weten niet wat ze doen en hun dieren hebben te korten, zijn gevaarlijk door de bacterien en werken niet hygienisch genoeg. En als mijn da dit ziet…och mss kan ik dan weer een nieuwe zoeken.
Ipv studenten te leren hoe ze een brok na moeten maken en dat versvoeren noemen (ik heb de sheets gezien die in college gebruikt worden) zou u dat mss eens een keer los moeten laten en ze leren hoe het er echt aan toe gaat, maar goed dat is tegen dovemansoren, helaas. Maar misschien dat u nu snapt…wij als versvoerders zijn niet de extreme kant hoor, de brokindustrie..dat is de extreme kant, met zijn opdringerige boodschap, met zijn korting op zorgverzerkeringen, met zijn vinger in de pap in geleidehondenscholen, met alle reclame bij hondenshows en de standaard zak brok die je wint als je in een hondenshow loopt. Dus wij extreem….ik dacht het niet…
Beste Tien,
Ik snap uw irritatie omtrent het hebben van een hulphond die u graag vers voert, en u mij dan hoort zeggen dat ik dat niet verantwoord vind voor een hulphond. Ik vind dat heel spijtig, en wil graag toch uitleggen waarom ik dit standpunt inneem.
Hulphonden bezoeken mensen die veelal een verminderde weerstand hebben. Het vers voeren van deze honden vergroot nu eenmaal het risico dat deze mensen iets oplopen (en ja, ik snap uw argument dat honden sowieso al zaken met zich meedragen, maar dit komt er dan nog bovenop). Ik vind dan dat er een risico-overweging moet plaatsvinden, en als kinderen met leukemie of bejaarden aan extra risico worden blootgesteld, hoe klein ook, vind ik het dat gewoon niet waard. De gevolgen van een eventuele besmetting is voor deze mensen levensbedreigend, terwijl het alternatief, het voeren van brokken aan een hond, wellicht niet datgene is waar iemands voorkeur naar uit gaat, maar de hond gaat er, behoudens enkele uitzonderingen, zeker niet aan dood.
Daarbij komt dat de ziektekiemen die in rauw vlees kunnen zitten soms zeer resistent zijn tegen vele soorten aan antibiotica en deze ziektekiemen in bijna 40% van de honden wordt uitgescheiden met de ontlasting. Ook al zouden de betreffende ziektekiemen geen ziekte veroorzaken bij de leukemie kinderen/ouderen, dan kunnen deze kiemen wel de resistentie overdragen aan andere bacteriën in het maag-darmkanaal van deze mensen, en wanneer deze mensen dan antibiotica nodig hebben, werken deze dan wellicht niet voldoende meer. Het is dus gewoon een risicocalculatie, die voor mij uitslaat naar de negatieve kant voor wat betreft rauw voeren. Wellicht dat u het van een andere kant zou kunnen bekijken. Als u een kindje met leukemie heeft, dan wilt u toch ook het liefst ieder vorm van risico, hoe klein ook, uitsluiten?
Daarnaast kan ik u zeggen dat als u collega’s van mij spreekt die in de bacteriologie zitten (dus onderzoek doen naar bacteriesoorten, resistentieproblematiek in de antibiotica en dergelijke), of bij het RIVM werken, zij u zullen vertellen dat zij uberhaupt pertinent tegen het rauw voeren zijn. Zij vinden dat ik de risico’s zelf nog bagatelliseer, en dat ik veel hardere standpunten in zou moeten nemen en het mensen pertinent zou moeten ontraden. En ik kan u vertellen dat dit instanties zijn die echt geen banden met de brokken industrie hebben (waar ik dan van wordt beticht, en waar mensen graag mijn standpunten door willen verklaren), zich op een heel ander speelveld bevinden, nl.. humane gezondheidszorg.
Ik ben wel blij te vernemen dat uw hond het momenteel heel erg goed doet op rauwe voeding. Dat is prettig te vernemen.
Dankje. Deze documenten ken ik. Het was eigenlijk een vraag voor Louise, ik bedoel dat document waar in staat dat beschimmelde resten toegestaan zijn in Hondenvoeding.
In de eerste plaats vind ik het heel dapper dat Esther hier antwoord geeft op alle commentaar. Dat hoeft ze niet te doen! En ik ben het in grote lijnen best met haar eens. Je moet altijd naar het individu kijken en er zijn best honden die het beter doen op brokken dan op vlees, maar naar mijn idee zijn dat uitzonderingen. Grappig is dat ze wel aangeeft dat probiotica belangrijk zijn en mijn inzicht is dat een van de grote voordelen van rauw vlees is dat er automatisch ook probiotica in zitten. De nadruk wordt altijd gelegd op de slechte bacteriën maar er zitten ook goede bacteriën in en dat werkt gigantisch positief op het immuunsysteem. Vlees dat uit de supermarkt komt is gekoeld en dus een groter risico dan vlees dat ingevroren is en op een goede manier ontdooid wordt (in de koelkast). Dus verstandig omgaan met vlees is wel erg belangrijk als er gevoelige mensen in de buurt zijn, kinderen, zwangere vrouwen of mensen met een immuunsysteem dat niet goed werkt. Alleen met de nierproblemen ben ik het niet eens. Wat ik zie is dat katten op vlees minder snel nierproblemen krijgen dan katten op brok en ook als ze al nierproblemen hebben, doen ze het vaak veel beter op vlees. Maar het lastige is dat dit ervaringen zijn en niet wetenschappelijk onderbouwd is. Het vervelende met wetenschappelijk onderzoek is dat het vrijwel alleen gebeurd door fabrikanten die er veel geld in kunnen stoppen. En dus is het zelden onafhankelijk.
Graanvrij wat niet graanvrij blijkt te zijn is niet gevaarlijk voor het dier??? Wat te denken van een diabeet of een allergisch dier? Gelukkig is Mw Plantinga totaal niet bevooroordeeld. Ik ben totaal niet tegen brok, laat ieder het zelf weten wat ze voeren maar dit soort mensen (EP) vind ik eng, met al haar “mogelijk zou het eventueel wel eens kunnen zijnd at in een uitzondering vers voor problemen zorgt” stemmingmakerij is het! En welke gek gaat er nou met een vork waarmee rauw vlees behandeld is zijn rauwe salade opeten?
Het mag wel iets genuanceerde Tien. Dit blog is bedoeld om een ieder meer informatie te geven en de voors en tegens te laten zien. Niemand heeft de waarheid in pacht en Esther probeert al haar kennis over te brengen. Dat je het er niet mee eens bent is duidelijk.. maar probeer de discussie wel positief te houden.
Nou ik vind dit interview ook niet zo positief naar versvoerders hoor. Ontlasting hoor je ten alle tijden op te ruimen, dus waarom dan benadrukken dat een versvoerder dat zéker zou moeten? Waarom zou een bezoekhond geen vlees mogen eten? Omdat het mogelijk, misschien, eventueel zou kunnen dat dat bacterien overbrengt? Ik vind het zo ontzettend stemmingmakerij… Ik voer zelf vers inderdaad, de katten kvv de hond barf, maar ik ben totaal niet anti brok, ik ben wel tegen mensen die op dit soort manieren vers in een verkeerd daglicht stellen. Met mijn eigen vlees ga ik hygienisch om en zo ook met het vlees van de dieren, echter het is vlees, geen chemisch afval dus om nou te doen alsof het zo gevaarlijk is om vlees te voeren voor mens en dier is ook niet nodig. Mag ik dan ook geen filet americain eten als ik zuster in het ziekenhuis ben? Als er gesproken word over feiten, prima, maar al die “het zou mogelijk best eens kunnen zijn dat het misschien…” Elke keer is het hetzelfde praatje, veel feiten over brok (ook veel die achterwege blijven overigens) en veel “mogelijk” “misschien” en “zou kunnen” over vers/rauw.
Tuurlijk zijn er dingen die je moet weten, waar je rekening mee moet houden, maar waarom dan mensen niet voorlichten over het moet in plaats van alleen maar angst zaaien en stemmingmakerij?
Echt zo ingewikkeld is het niet hoor, ik behoor tot een schijnbaar selectieve groep mensen die “verantwoord” vers voert, goed inlezen, hygiene…en klaar.
Oh en over het bewaren, invriezen, tijd dat het bevroren is…waarom hoor ik niks over brok, hoeveel mensen bewaren een open zak ergens in een vochtige kelder, 10 kilo want dat is goedkoper, waar ze een half jaar mee doen…is dat zo goed voor de kwaliteit van de brok? Lijkt me ook van niet, maar goed daar hoor je dan weer nooit iemand over.
Of de tijd dat het vlees bij de fabriek ligt voor het gekookt en verwerkt word tot brok? Of de tijd dat het onderweg is in warme vrachtwagens en ergens in opslag ligt? Nee dat punt van brok word niet belicht.
En dat controle goed werkt hebben we onlangs mogen ervaren in de humane sector, met het rund/paard schandaal, als dat in de humane voedselsector al gebeurd, hoe groot is dan de kans dat dat in de veterinaire wereld ook gebeurd? En hoe eerlijk gaat een brokfabrikant zeggen wat er in zijn brok zit?
Dat dat in de verswereld gebeurd, prima dat zal echt wel zo zijn, maar in de brokwereld zal dat echt niet anders zijn. En alleen maar belichten dat er in de verswereld van alles fout gaat en vervolgens diezelfde fouten van de brokfabrikant verzwijgen, ja dat is stemmingmakerij. En ik vind het prima hoor, een ieder moet voeren wat hem goed dunkt, maar op deze manier is het geen eerlijke voorlichting, de gevallen van dieren met tekorten zijn vooral te wijten aan mensen die niet inlezen en maar wat aan hun dier geve, niet wetende wat de verhoudingen of geschikte botten zijn, daar komen de problemen van, en dat heeft niks met barfen of versvoeren te maken.
Wat een hele boeiende discussie had kunnen worden is een beetje
een weergave geworden van karikaturale opmerkingen richting markt en dierenartsen.
Met alle schermutselingen moet er weer zonodig een winnaar of verliezer uit de
bus komen. Ik ben een producent van diepvriesvoer en een grote voorstander van
versvlees, dat moge duidelijk zijn! Toch ben ik ook in de loop der jaren
situaties tegengekomen dat een hond beter af is met een brokvoeding. Het
verhaal wat Esther (niet te vergeten belangeloos) in haar interview ook
overduidelijk heeft aangegeven. Wees blij dat iemand met haar achtergrond ook
heeft willen bijdragen op deze site. Zij heeft ook duidelijk een kritisch oog
voor de industrie waarin ik werkzaam ben. Maar wanneer er een verschil van
mening is, ook al is er een spanningsvolle relatie tussen hoe en waarom, dan
moet dat wel op een eerlijke en respectvolle manier worden weergegeven. Het is dan ook tragisch dat de voor en tegenstanders elkaar veroordelen door elkaar de laatste waarheid te betwisten. Vaak verliezen de versvoerders in dit conflict de grenzen van de eigen competentie uit het oog en denken zij door het eigen gelijk de tegenpartij dichterbij te brengen door de tegenpartij zo onterecht en karikaturaal mogelijk af te schilderen. Dit is natuurlijk allerminst eerlijk. Het is gewoon een feit dat bij de brokindustrie
veel meer onderzoek is verricht. Daarnaast is het zo dat mensen die overgestapt
zijn van brokken naar versvlees geloven dat zij bij hun hond enorme veranderingen hebben gezien. Maar het zien van enkel de verandering is volgens de wetenschap niet voldoende.
Dus wetenschappelijk is het allemaal nog niet hard te maken. Ik heb dit altijd
omschreven als, het is wel empirisch aangetoond, maar daar kan de wetenschap
niet zoveel mee. Wetenschap en versvlees-geloof zijn gescheiden fenomenen, maar
dienen wel met elkaar ‘in gesprek’ te blijven. En in deze tijd is het mogelijk
gemaakt om de natuur voor een gedeelte na te bootsen, men ziet dat niet alleen
in de diervoeding maar ook al in de humane voeding gebeuren. Het is aan een
ieder om op zijn eigenwijze hiermee om te gaan. Thuis ben ik degene die kookt
(maar zelden voor de honden want die eten voornamelijk rauw, smiley!!). Maar
wanneer ik alle ingrediënten op een potje saus zie staan dan blijft dat op het
schap in de winkel en niet in mijn winkelwagentje. De sausjes maak ik dan wel
zelf met wat verse groentes en kruiden. Wetenschappelijk gezien ben ik er van
overtuigd dat er een boel nagebootst kan worden, maar daarnaast ben ik ook van
mening dat nutriënten behoren samen te werken in een team. Het is wat moeilijker wanneer men elk afzonderlijk ingrediënt tracht na te bootsen en dezelfde werking te verwachten. Ik ben er ook van overtuigd dat wij lang nog niet alles ontdekt hebben. Nu hoop ik alleen nog dat de wetenschap de voordelen die de versvleesvoerders zien bij
hun huisdieren ook graag verklaard willen zien. Toen ik voor 10 jaar terug met
het merk Banditvoer begon waren er vijf collega bedrijven te vinden die ook versvlees
produceerden. Nu 10 jaar later zijn het er meer dan 50 geworden. Het is een
enorme groeimarkt en dat moet de wetenschap toch opvallen. Natuurlijk zijn er
niet allemaal successen geboekt, maar men kan inmiddels niet meer ontkennen dat
een groot aantal eigenaren enorme voordelen zien. De wetenschap zou eigenlijk
hier nieuwsgierig naar moeten zijn van hoe en waarom. Een dialoog veronderstelt
echter een doel wat verder gelegen is. Wetenschap en versvlees, zo luidt de
onuitgesproken gedachte, moeten iets gemeen krijgen, al was het maar een gemeenschappelijk streven. En wat dat streven dan is zal de toekomst moeten uitwijzen. Maar het begint bij respect.
Lieve mensen, op weg naar een mooie toekomst en naar een lang en gezond leven voor u en uw geliefde huisgenoot (de hond of kat). Geef datgene aan je hond of kat wat je zelf zou willen krijgen, wanneer je een hond of kat zou zijn………………….
Esther, wellicht zijn wij het in detail niet altijd eens, maar ik zie je zeer zeker als een integer mens en ik was blij met jouw verhaal!
Groet, Huub van de Lang
Ik ben het helemaal met je eens Huub. En inderdaad Esther doet dit belangeloos en doet dit allemaal om haar mening en ervaring te ventileren. Dit blijkt wel uit hoeveel moeite ze neemt (ook na het interview) om haar visie te geven op het hele verhaal. Laten we ook hopen dat dit zo blijft en andere specialisten zich ook geroepen voelen om iets te vertellen en zich niet laten weerhouden door eventueel scherpe kritiek. Niemand heeft de waarheid in pacht.. dus hoe meer informatie we verzamelen en op een goede manier verspreiden des te beter. Hopelijk vormt dit meer inzicht waardoor een ieder zijn eigen mening kan vormen.
Ik heb nog wel een leuke aanvulling. Een vrij recent bericht werd mij toevertrouwd. Zie hieronder een you tube link:
https://www.youtube.com/watch?v=1HIMklYNIic
Dr John Tegzes, MA, VMD, DABVT, auteur van de studie en tevens
professor aan de Western University of Health Sciences geeft aan een historisch onderzoek te hebben uitgevoerd.
West Hollywood, Californië, 3 juni 2014 / PRNewswire / –
Het is een onafhankelijk universitair onderzoek dat heeft aangetoond dat honden het met vers bereide voeding beter doen dan met bewerkte droogvoeding. Het resulteerde in een betere gezondheid. Weliswaar gaat het hier om lichtgekookt vers voedsel. Er was een zichtbaar verschil waarneembaar in het immunsysteem en witte bloedcellen.
Het onderzoek wordt deze week gepresenteerd op de 14e Annual American
Academy of Veterinary Nutrition (AAVN) Symposium, gehouden in combinatie met de 2014 American College of Veterinary Internal Medicine (ACVIM) Forum in
Nashville, Tennessee.
De studie is uitgevoerd in een tijdsbestek van 12 maanden.
https://www.youtube.com/watch?v=1HIMklYNIic
Helemaal mee eens. Ieder zijn mening. Eens wat anders dan die kvv en barfpolitie. ;o) Voor veel mensen is het ook zwart of wit. Grow up.
Beste Tien,
Vervelend te vernemen dat ik u op de een of andere manier tegen het zere been heb geschopt.
Je kunt echter mensen hun reactie op allergische prikkels niet vergelijken met die van dieren. Als er zoiets bestond als een zogenaamde “anafylactische shock” (die de levensbedreigende situaties veroorzaakt als allergische mensen met hun allergische stof in aanraking komen) bij dieren dan zou mijn reactie natuurlijk niet zijn dat het allemaal geen grote problemen geeft. Echter, dergelijke reacties zien we nooit bij dieren. Verder is het zo dat bij diabeten die blootgesteld worden aan graan zeker geen levensbedreigende situaties ontstaan. En zeker niet als het een graanvrij product zou moeten betreffen waar sporen graan in zitten. Daarnaast is graan zeker niet de enige koolhydraatbronin de voeding, Een gemiddeld droogvoer bestaat voor 40% uit koolhydraten. Als daar sporen graan bij zitten verandert er dus niets.
Ik vind het jammer te vernemen dat mijn boodschap dat individuele situaties om individuele oplossingen vragen, en er geen enkele manier van voeren altijd goed is (dus ook niet brokken), niet is overgekomen. Als dat bij u het gevoel geeft dat ik bevooroordeeld reageer dan is dat spijtig te vernemen, maar heb ik eerder het gevoel dat dat bij uw eigen interpretatie ligt en uw vooroordeel over mij (als zijnde anti-BARF-pro-BROK persoon met “geheime” banden met de industrie) dan bij hetgeen ik gezegd heb. Ik probeer juist mijn woorden zorgvuldig te kiezen om zo niemand het gevoel te geven dat hij of zij iets fout doet, maar wel goed moet afwegen of in sommige situaties sommige manieren van voeren meer of minder geschikt zijn. Let wel, we hebben allemaal hetzelfde doel, namelijk het beste doen voor onze huisdieren. Uw insinuaties dat ik dit belang niet hoog in het vaandel zou hebben staan, en adviseer ten nadele van het huisdier vind ik spijtig te vernemen.
MVG Esther Hagen-Plantinga
Nog even ter aanvulling: dergelijke allergische reacties zien we nooit als respons op voedingselementen bij dieren.
Nee een dier zal er niet aan doodgaan, maar uit eigen ervaring kan ik zeggen dat het niet fijn is hoor voor een dier wat ingesteld is op insuline wat ineens granen/koolhydraten krijgt en weer gaat schommelen met zijn bloedsuikerspiegel.
Ik insinueer helemaal niet dat het u niet om het belang van het dier gaat, ik insinueer dat u niet grijs bent, zoals u het zelf omschreef in dit interview, u komt over als pro-brok die het tolereert als iemand dan toch persee vers wil voeren, dat is wat anders. Ik voer vers, en behoudens een aantal uitzonderingen (bijvoorbeeld een darmoperatie, zware maag of verteringsproblemen) zie ik geen enkele reden waarom ik anders dan rauw zou moeten voeren.
En uw punt dat dieet individueel afgestemd moet zijn…daar lijkt mij vers nou uitermate geschikt voor, dan kan ik of de da als die toevallig pro-vers zou zijn, elke gram van de voeding precies afstemmen op mijn dier…in plaats van dat een brokjes fabrikant voor mij beslist wat mijn dier binnen zou moeten krijgen, dus als het gaat over individueel zou het volgens mij juist vers moeten zijn.
Dus nee dat is niet goed overgekomen nee, ik snap niet hoe een brok individueel afgestemd kan zijn… Globaal kan een fabrikant een brok maken voor een dier met een probleem, maar hoe kan dat nou echt op mijn dier afgestemd zijn? Niet dus, niet in mijn idee van individueel afgestemd in elk geval.
En nu snap ik wel dat u alleen de mensen ziet waar het fout gaat, maar u lijkt te vergeten dat er een grote groep is waar het wel gewoon goed gaat, die weten wat ze doen en waar van de dieren prima gezond zijn. Dat zijn niet de lucky few hoor, dat is de hoofdmoot, de mensen die echt fouten maken door gebrek aan kennis…dat zijn de uitzonderingen, maar helaas dan weer wel de enige gevallen die bij de da terecht komen.
En mij persoonlijk raakt het heel erg dat de bezoekhonden mede door u geen vers meer mogen eten, ik heb zelf een hulphond, die dus vers eet, als uw mening hierover de norm zou worden ben ik mijn hulphond kwijt, aangezien mijn hond allergisch reageert op gluten/graan. En dat terwijl er geen enkel bewijs voor is, het is een “het zou best eens kunnen dat…”.
Honden, dieren in het algemeen zijn nou eenmaal niet hygienisch, hulphonden zijn ook maar gewoon honden, die loslopen, zwemmen, in de bosjes lopen en eendenpoep eten, mensenpoep, hondenpoep, ruiken aan plasjes en karkassen opeten….allemaal risico, allemaal potentieel “Gevaar” voor overbrengen van bacterien, maar waar word weer op gehakt…het versvoeren.
Ik voer vers, en mijn hond begraafd wel eens wat, mijn katten likken mijn handen, ik raak de kvv aan, snij gewoon met mijn eigen messen die gewoon de vaatwasser in gaan. Laten we nou niet doen of kvv/barf iets anders is als vlees wat we voor onszelf klaarmaken, vlees is vlees en vergt hygienisch verwerken, of dat nou voor mij is of voor mijn dieren.
Overgens zijn van mijn beide katten recentelijk bloedonderzoeken gedaan (breed bloedbeeld met de FpLI test erbij) en ze kwamen er glansrijk doorheen, alles was prima, beter wetenschappelijk bewijs heb ik niet nodig. Ze doen het prima, en het staat nog op papier ook.
Meike, lees de Pet Food Code gerust eens door..
En verbaas je over wat is toegestaan.. dit zijn helaas geen praatjes.
Louise, waar is deze te vinden?
Al is de discussie alweer wat ouder. Toch verbaas ik mij over de angst voor besmetting van zwakke individuen. Mensen eten ook rauw. Rauwe vis, haring, tartaar, american filet, broodje Duitse beef etc.
En ook het verhaal van poepetende honden is gebaseerd op welk onderzoek. Briketten eten veel vaker troep van de straat. Wanneer dat lang ligt zitten er mijne inziens veel meer schadelijke bacteriën in. Sinds mijn 4 honden rauw eten, snacken geen poep meer. Wat is nou beter?
Tot en met 2009 golden alleen de internationale richtlijnen: de PFC, er was helemaal geen wetgeving. Vanaf 2009 is er pas Europese wetgeving (Eu verordening Nr. 767/2009). Ik heb niet gezegd dat er alleen maar verrotte en verschimmelde resten gebruikt worden / alleen dat ze toegestaan zijn.
De limieten voor additieven zijn wel erg ruim, en de wet biedt fabrikanten genoeg ruimte hier en daar de wereld mooier te maken dan die is….
Bestudeert u de declaraties van uw fabrikanten eens grondig. Het concern Colgate-Palmolive kennen we van de tandpasta en shampoo, zij produceren niet geheel toevallig ook veterinaire diervoeding.
Graag zie ik een voorbeeld van uw interpretatie van een open declaratie. Ik weet zeker dat veel mensen niet weten wat daarmee bedoeld wordt.
Ik hoef niet te bewijzen dat dit gebeurt. Het is toegestaan om van inferieure grondstoffen gebruik te maken. En juist omdat het toegestaan is – is het erg naïef te geloven of te beweren dat het niet gebeurt.
Er is veel meer wetgeving dat alleen EU verordening 767/2009. Deze verordening benoemt alleen het in het verkeer brengen van diervoeding (dus waar je label wettelijk aan moet voldoen), en beschrijft helemaal niet waar een fabriek aan moet voldoen qua veiligheid en kwaliteit, dan wel grondstofkeuze, dan wel welke toevoegmiddelen wel en niet gebruikt m worden, wat de contaminantlimieten zijn, etc. Ik denk dat het handig is dat u, voordat u hier aangeeft dat de wetgeving van geen kant klopt u er eens eerst wat beter in verdiept. Er zijn veel meer regels en verordeningen, en ook ruim voor 2009 was er al heel veel regelgeving waar aan voldaan moest worden.
De limieten zijn helemaal niet “ruim”, ik weet niet hoe u aan die wijsheden komt, maar deze limieten worden dmv onderzoek vastgesteld, en met een ruime veiligheidsmarge geïnterpreteerd. Voor vele limieten gelden gewoon de humane standaarden, daar sommige dieren voor humane consumptie worden genuttigd. Dat geldt natuurlijk niet voor honden en katten, maar wel voor nutsdieren.
Dus voordat u verder gaat met deze verhalen, verdiep u alstublieft eerst eens in de materie voordat u zich er een oordeel over verschaft en dat u daadwerkelijk weet waar u over praat.
Over Colgate/Palmolie en declaraties voel ik mij zeker niet degene die er declaraties op moet naslaan. Ik vroeg u welke producten u herkent als zijnde afkomstig uit de tandpasta en shampoo industrie, aangezien u insinueert dat er allellei “chemisch afval” wordt gebruikt voor bereiding van hondenbrokken.
Open declaratie houdt in dat de individuele grondstoffen zoals door de wet beschreven worden benoemd op de verpakking. Bij een gesloten declaratie worden grondstofgroepen genoemd (bv granen en graanbijproducten) en worden alle grondstoffen die tot deze groep behoren op een hoop gegooid. Bij een open declaratie benoem je dan daadwerkelijk die graan soort en dat deel van het graan dat gebruikt wordt, bv. maisgries, maisgluten, tarwezemelen, etc.
Tis ook altijd zo frapant Esther dat je ook uitgenodigd wordt bij de symposia georganiseerd door Royal Canin. Is dat toeval? Het is op zijn minst bijzonder te noemen. Maar ik snap dat RC je graag ziet komen hoor, ze kunnen alles gebruiken om maar in de picture te staan, blijkbaar verkoopt dit merk zichzef niet zo goed als ze zouden willen. Sterker nog, het is aardig op zijn retour…
Lol, Esther wel moedig om hierop in te gaan. Je hebt believers en non believers. En dat is zoals in elk ander geloof. Daar heb je dat ook. Ik ben wel van mening dat vers eten beter is dan bereidt eten. Maar als je geen kennis van zaken hebt, kies je idd beter voor bereide dingen. Meestal vergelijk ik brokken met kant en klare maaltijden (waar je ook verschillende prijzen/kwaliteiten hebt). Daar kan je op leven en dat is meestal wel lekker en mits je enkel de portie eet dat op de verpakking staat zal je ook niet verdikken en zal je een lang en gezond leven leiden. Niks mis mee. Maar zelf eet ik liever elke dag verse groenten met al dan niet stukje vlees. Voor de hond zelf maakt dit allemaal niet uit. Zolang zijn honger gevoel maar weg is. Maar voor het baasje is het toch wel leuker als je weet wat je hond eet of wat niet. Het is ook gemakkelijker om een allergie op te sporen of te weten komen wat je hond bijvoorbeeld niet goed kan verteren. Ik ben niet speciaal voorstander van enkel rauw (was ik vroeger wel). Ik ben nu voornamelijk voorstander van voeding, met duidelijke omschrijving, duidelijke inhoud. En misschien als het even kan de afkomst van de voedingsstoffen weet ik graag en hoe deze worden gemaakt. Bovendien ken ik heel mooie brokproducten, zonder granen etc voor de mensen die dat niet willen geven. Zelf geef ik aan mijn hond KVV en aan mijn kat geperste brokken van Alaska. Ik ben zeker van mening dat je beter wel iets meer uitgeeft dan de goedkoopste brokken te kopen. Wat je ook koopt maakt niet uit, zolang het maar kwaliteit is (voor zover je dat kan weten als consument). En kwaliteit is naar mening niet altijd de bekendste en/of duurste merken, maar dus ook zeker niet de goedkoopste.
Interessant om de visie van Esther Hagen Plantinga te horen. Aan de reacties te zien is het nog wel sterk een welles-nietus-spel, maar ik denk dat het juist goed is om deze informatie tot je te nemen en niet meteen te verwerpen. En natuurlijk ook niet per definitie als waarheid aan te nemen. Kritisch kijken naar informatie lijkt me heel gezond, niet alleen over brokken, maar ook over rauwe voeding, en dan zelf nadenken om tot je eigen conclusies te komen.
Moedig van je Esther, om je hier nog tussen te werpen! Ik heb nog wel een vraag aan je over de rol van fabrikanten in de opleiding. Je zegt dat er geen lobby of iets dergelijk is, kloppen de geruchten dan niet dat er onderwijs wordt gegeven vanuit fabrikanten, die zelf ook veel onderzoek doen bijvoorbeeld? En krijgen studenten geen korting op bepaalde merken?
Je hebt het over vergelijkingssites van brokken. Dan voel ik me natuurlijk wel een beetje aangesproken, omdat ik ook een brokkenvergelijking op mijn website heb. Dat is natuurlijk niet allemaal onderbuikgevoel, maar ik baseer me op criteria die ik opgesteld heb vanuit informatie uit wetenschappelijke literatuur en van dierenartsen die ik betrouwbaar vind. (Bietenpulp is bij mij geen criterium voor een slechte brok, omdat ik hier tot nu toe alleen maar positieve effecten van heb gelezen. Het woord vulmiddel komt niet voor op mijn website, maar ben je het er niet mee eens dat bijvoorbeeld veren een minder goede eiwitbron zijn dan spiervlees, door de andere samenstelling van aminozuren en vitaminen en mineralen?
Hallo Meike,
Ook wat vergelijkingssites betreft is er kaf en koren. Blij te vernemen dat jij je probeert te beroepen op wetenschappelijke info. Besef wel dat het lezen van een label je niet alles vertelt. Grondstofkwaliteit kun je er niet aan aflezen, alsmede ook niet welke eisen/richtlijnen de fabrikant nastreeft in zijn fabriek. De wat duurdere merken doen zeer veel aan voedselveiligheid bijvoorbeeld. Screenen iedere batch grondstoffen en eindproduct op mycotoxinen, zware metalen, en andere contaminanten. Dit kun je echter niet aan de verpakking aflezen, maar lijkt mij juist wel iets wat voor mij een dergelijk product beter van kwaliteit maakt. Daarnaast testen de betere fabrikanten hun eindproducten voordat ze ze de markt op brengen. Door menigeen wordt dit als nadelig ervaren, immers gebruik van “proefdieren” voor dit doeleinde is door de enkele schrijnende internetfilmpjes een nono geworden. Men beseft echter niet dat fabrikanten die dit niet doen, jouw eigen hond gebruiken als proefhond. De proefaccomodaties die ik heb bezocht zien er over het algemeen zeer netjes uit, en hebben juist goede faciliteiten voor hun dieren. Zeer ruime speelvelden en speelmogelijkheden, betrokken verzorgers,etc. Maar door verschijnen van die nare beelden heeft dit onderwerp een vervelende bijsmaak gekregen, terwijl er ook heel veel goed gebeurt. Het is echter niet leuk iets goeds te laten zien, want vervelende beelden leiden tot veel meer media aandacht.
Ook is het bij vergelijkingen tussen voeders veelal zo dat het eiwitgehalte leidend is, alsmede of er een dierlijke eiwitbron op plaats 1 staat. Dit zegt echter heel erg weinig. Het idee dat plantaardige eiwitten slechter benutbaar zijn, en slechter van aminozuursamenstelling maakt dat sommige merken met hoogwaardige producten er bekaaid vanaf komen. Echter, sommige van deze fabrikanten gebruiken opgezuiverd plantaardig eiwitten, die zeer goed verteerbaar zijn, en tezamen met dierlijke eiwitten een mooi all round aminozuurprofiel geven. Daarom denk ik dat vergelijkingssites in zijn algemeenheid slechts de halve waarheid kunnen achterhalen en er meer is dan alleen vergelijken op basis van het verpakkingslabel.
Natuurlijk zijn veren, m.n. door hun slechte verteerbaarheid, een minder goede eiwitbron. Echter, het aminozuurpatroon van veren is juist erg waardevol, en als fabrikanten gehydrolyseerde veren gebruiken, waarin de eiwitten worden voorverteerd als het ware, en dus goed beschikbaar gemaakt wordt voor het dier, kan het juist weer een waardevolle eiwitbron zijn.
Over het onderwijs in Utrecht, er zijn seminars/lezingen die buiten het onderwijscurriculum die door fabrikanten worden aangeboden waar studenten naartoe kunnen in hun vrije tijd. Veelal in samenwerking met studentenverenigingen georganiseerd. Maar dat staat los van het onderwijscurriculum dat wij als afdeling voeding aanbieden. Wij houden het curriculum zo zuiver als mogelijk, en geven absoluut geen gastcolleges weg aan de industrie, terwijl dat onterecht wel vaak geopperd wordt. Studenten en medewerkers kunnen idd dieetvoeding krijgen met korting, maar ook dat staat geheel los van het onderwijs dat wij als afdeling voeding aanbieden.
Bedankt Esther, voor je uitgebreide antwoord. Ik ben het met je eens dat niet alles te achterhalen is wat betreft de kwaliteit van de brokken.
Interresant dat het aminozurenpatroon van veren juist heel waardevol zou zijn. Ik kan me niet voorstellen dat het beter aansluit op de voedingsbehoefte van de hond dan spiervlees, maar ik kan het natuurlijk mis hebben.
Hallo Meike,
Veren zijn zeer rijk aan sulfaathoudende aminozuren (cysteine), die zeer essentieel en limiterend zijn in grondstoffen, m.n. plantaardig natuurlijk, maar veren bevatten zeker ook meer van deze aminozuren dan vlees. Als je alleen veren zou voeren dan zou dat natuurlijk niet ideaal zijn, maar dat is maar 1 type vlees voeren ook niet. Echter in een samengesteld menu met meerdere eiwitbronnen kunnen vereneiwitten, mits benutbaar gemaakt, door hun hoge gehalte aan sulfaathoudende aminozuren een enorme aanwinst zijn.
Hallo allemaal,
Ik ga toch nog even een reactie geven op de onderstaande discussie.
Als eerste blijf ik het heel vervelend vinden dat de indruk gewekt wordt dat als een dierenarts brokken adviseert dat hij of zij als marionet van de “boze, duivelse brokkenindustrie” fungeert. Er wordt gesuggereerd dat dierenartsen onderdeel zijn van een grootscheeps complot om over de rug van die arme dieren geld te verdienen. Dat dierenartsen dingen doen om er zelf beter van te worden, en zo willens en weten de gezondheid van de dieren in de waagschaal stellen.
Dierenartsen worden op deze manier over een kam geschoren, en in de hoek gezet van mensen die geld willen verdienen aan dieren en daarvoor over lijken willen gaan. Ik vind dat bijna smaad!
Dierenarts zijn is de slechts betaalde universitaire opleiding in Nederland. Als dierenartsen rijk hadden willen worden hadden ze wel een ander beroep gekozen! Dierenartsen beginnen met de opleiding vanwege hun passie en liefde voor dieren, het is keihard werken voor een relatief mager salaris. Dan komt natuurlijk altijd de opmerking “maar waarom vraagt een dierenarts zoveel geld voor een enting/consult dan?” Mensen realiseren zich echter nooit dat als ze een dierenkliniek binnen lopen wat daar allemaal aan apparatuur staat, röntgen, echo, bloedapparatuur, operatiekamers, tal van assistentes die er rondlopen, etc. etc. Alles wat niet zou misstaan in een klein ziekenhuis. En ja, dat kost geld, en ja dat moet terugverdiend worden. Dat is dus de prijs die we allemaal met elkaar betalen om onze dieren een hoog niveau aan gezondheidszorg te kunnen bieden. Er staan geen grote verzekeringsmaatschappijen achter onze diergeneeskundige zorg, en ook de overheid betaalt niet mee aan de zorg voor onze dieren (terwijl er honderden miljarden gestoken worden in de humane gezondheidszorg), dus zullen we met zijn allen deze kosten voor onze dieren moeten ophoesten. Dierenartsen vragen daarvoor een vergoeding, maar die is vergeleken met humaan een lachertje.
Als iemand een ziekenhuis binnenloopt en daar opgenomen wordt en geopereerd wordt dan zal de rekening gemiddeld 10x zo duur zijn als bij een dierenarts. Suggereren dat deze mensen willens en wetens de gezondheid van dieren zouden schaden om geld te verdienen is te gek voor woorden! Hou daar eens mee op a.u.b.!
De opleiding in voeding in Utrecht is niet “maar 4 uur”, ongeacht wat een commerciële dierenarts die rauw voer verkoopt hiervan zegt. Bij mijn weten heeft deze dierenarts zijn opleiding in België (Gent) genoten, dus toch knap dat hij weet wat er in Utrecht gebeurt. Ik ben zelf degen die nu in Utrecht de dierenartsen hun voedingsonderwijs geeft, en kan zeggen dat aan pure voeding zeker 100 uur aan theoretische opleiding besteed wordt. Ook in de coschappen zullen dierenartsen in opleiding met voeding bezig zijn, als zij patiënten gaan vervolgen in de kliniek, waar voeding om de hoek komt kijken. Daar komt natuurlijk nog bij dat de basiskennis van de dierenartsen over het metabolisme van het dier ook nog eens bijdraagt aan het kunnen beredeneren van wat er gebeurt met voeding en voedingsstoffen in het lichaam. Het gaat om een all-round kennis niveau over het functioneren van het dier. En natuurlijk zijn er dierenartsen die wellicht minder interesse in voeding hebben en dierenartsen die nascholing volgen om zich extra te bekwamen. Ik zal niet zeggen dat een dierenarts alwetend over voeding is als hij de opleiding verlaat, maar hij of zij is zeker in staat een goed basisadvies te geven. En de opleiding van een dierenarts stopt niet als hij de poorten in Utrecht verlaat. Dierenartsen volgen jaarlijks gemiddeld voor 80 uur aan nascholing.
Alle vormen van voeding hebben hun voor en nadelen. Ook brokken, en ook rauw! Het zal per dier en situatie afhankelijk zijn wat werkt in het dier en wat niet. Sommige dieren reageren slecht op brok, en dan is rauw wellicht een oplossing, maar andersom komt net zo goed voor. Mensen die tevreden rauw voeren en daar goede resultaten mee zien zal ik nooit zeggen dat ze daarmee moeten stoppen. Waarom hebben rauw voerders dan toch altijd de neiging dat wel te doen bij mensen die tevreden brokken voeren? Wat is er mis mee als iemand brokken voert en zijn hond het er goed op doet? Waarom moeten die mensen een schuldgevoel aangepraat krijgen gebaseerd op onderbuikgevoel?
Roepen dat brokken “alleen maar vulling” zijn is onzin. Graag zou ik onderbouwd zien wat die vulling dan inhoudt. Welk onderdeel van de voeding kunnen ze niet verteren/heeft geen bewezen nut, wat is dan datgene wat erin zit dat zo slecht voor ze is, en waar ze niets mee kunnen? Vlees “dat doodgekookt is”, wat houdt dat in dan? Welke voedingsstoffen verdwijnen dan als je het vlees verhit?
Brokken met cornflakes vergelijken echt te gek voor woorden. Ieder weldenkend mens kan nagaan dat deze vergelijking kant noch wal raakt! Prima dat je een tevreden rauw voerder bent, maar kom niet met loze vergelijkingen aan om andere mensen een naar gevoel te geven over wat ze doen. Onderbouw graag je mening, en praat geen onzin aub!
Dat honden te dik zijn heeft zeker niet alleen met voeren van brokken te maken, maar alles met de hoeveelheid die ervan gegeven wordt, alsmede ook het feit dat veel honden veel te weinig bewegen. Datzelfde geldt voor diabetes! Kom graag met onderbouwde argumenten voordat je deze “waarheden” postuleert. Mensen eten trouwens al bijna 10.000 jaar tarwe, vanaf dat de mens akkerbouw is gaan plegen en is gestopt met het jagersbestaan. Dus als al onze hedendaagse problemen terug te voeren zouden zijn op het eten van tarwe, dan zou je mogen verwachten dat die problemen al veel eerder ontstaan zouden zijn en niet pas in de jaren ’60. Er zijn zoveel dingen veranderd sinds de jaren ’60. De hoeveelheid die we bewegen/fysieke arbeid is bv. enorm teruggelopen oor de industriële revolutie. Wellicht dat het ook daarmee wat te maken heeft? Alles op voeding gooien lijkt logisch, maar onze welvaartsziekten hebben een multifactoriele achtergrond, en is niet alleen maar terug te voeren op tarwe.
Natuurlijk gebeuren er nare dingen op de wereld, en ook in de brokken industrie. Overal waar mensen geld kunnen verdienen zijn er situaties denkbaar waarbij dieren/mensen uitgebuit worden. Dat betekent echter niet dat de hele sector verrot is. Dat er een filmpje op YT staat waarin honden het blijkbaar slecht hebben betekent nog niet dat dit de algemene gang van zaken is. En ook in de rauwe voedingsindustrie zullen genoeg voorbeelden aangedragen kunnen worden die het daglicht niet kunnen verdragen.
Mijn enige kritiek op dierenartsen is dat ze geen van allen geneigd zijn zich eens kritisch te verdiepen in de daadwerkelijke inhoud van een zak, pakje of blikje diervoeding. Zij hebben helemaal geen idee uit welke bronnen de ‘hoogwaardige’ grondstoffen gehaald worden en wat de effecten zijn van het veelvuldige gebruik van (schadelijke) additieven. Laat staan dat ze enig idee hebben hoe diervoeding geproduceerd wordt.
Naar mijn bescheiden mening horen artsen überhaupt geen voeding te verkopen. Huisartsen is het verboden ivm belangenverstrengeling, waarom dierenartsen niet?! Artsen zijn toch opgeleid om dieren beter te maken, niet om als uithangbord voor de diervoederindustrie te fungeren.
Sluit uw ogen toch niet voor het feit dat de gemiddelde dierenartsenpraktijk eruit ziet als een dierenspeciaalzaak.
Bezoekt u eens uw collega’s in de humane zorg: Aandoeningen kunnen ook met medicijnen behandeld worden – daar hoeven geen speciale dieetvoedingen omheen gebouwd te worden.
U en uw sector roepen de kritiek zelf op u af.
Ik kan u vertellen dat ik veel kennis van zaken heb omtrent deze materie en mij deze niet van mening heeft doen veranderen. Over het geheel genomen ben ik nog steeds van mening, alle plussen en minnen bij elkaar opgeteld, het geven van commerciele voeding een verantwoorde manier is om het dier van al zijn benodigde voedingsstoffen te voorzien. Ik ben me zeer wel bewust van de grondstoffen die gebruikt worden, de nutritionele samenstelling en hoogwaardigheid daarvan, alsmede de additieven die worden toegevoegd. Ik ben ook zeer bekend met de bereidingswijze van diervoeding, daar ik menig fabriek heb bezocht, zowel voor droogvoer, blikvoer als rauw voer. En ik ben mij er ook van bewust dat er rotte appels in de sector zijn die de boel belazeren, maar dat is niet anders dan in andere commerciele sectoren.
Ik vraag me echter af in hoeverre u zelf kaas van deze materie hebt gegeten, aangezien ik veel dingen aangehaald zie worden die op onderbuikgevoel worden geroepen. Bv. uw opmerking over diermeel. Bent u op de hoogte wat het is, hoe het bereid wordt, wat voor voedingsstoffen het bevat, hoe de verteerbaaheid voor het dier is, etc etc.? Ook de opmerking over schadelijke additieven, kunt u mij data geven aangaande de schadelijkheid van die additieven? Wat veroorzaken ze dan? In welke situaties en bij welke doseringen zien we deze eventuele effecten? Bij welke diersoorten zijn deze effecten aangetoond? Worden deze eventuele doseringen ook toegepast in de voeders? Heel veel kwalitatief geroep, maar niemand komt met kwantitatieve data. Omdat dan blijkt dat snel bakzeil gehaald moet worden, en men zijn populistische mening moet herzien.
Ik vind verder uw mening aangaande specifieke voedingen voor specifieke aandoeningen apart. Om een voorbeeld te geven, de enige therapie voor een dier met nierfalen die bewezen effectief is in het verminderen van de klinische klachten en verlengen van de levensduur is een laag eiwit-laag fosfor dieet. In uw ogen is het beter dus om “chemische” medicatie in de hond of kat te stoppen, die minder goed werkt, dan de voeding aan te passen, en vindt u het kunstmatig hier “een dieet omheen te bouwen”? Lijkt mij dat als je iets met voeding kunt verbeteren en zo het “kunstmatige” medicijnverbruik kunt verminderen het dier er alleen maar bij gebaat is, maar dat is mijn bescheiden mening.
Nog een voorbeeld, aanpassen van de voeding voor honden met artrose zorgt ervoor dat het gebruik van pijnstillers (zoals NSAIDs of prednison) tot 50% kan worden teruggedrongen. Deze pijnstillers kunnen bij langdurig gebruik veel schadelijke bijwerkingen hebben, iets wat met het aanpassen van de voeding kan worden teruggedrongen. Lijkt mij dat de juist humane gezondheidszorg veel te weinig met voedingsaanpassingen doet en veel te snel naar de medicatie grijpt (want het veranderen van het humane voedingspatroon is nu eenmaal heel lastig, itt bij honden en katten). En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Natuurlijk zou het ideaal zijn als we dietisten hadden voor dieren die in iedere aparte situatie mee zouden denken over hoe de voeding beter kan. Feit is dat mensen veelal geen tijd/zin hebben om apart voor hun dier te koken/voer samen te stellen, en dat dat veelal zou gaan leiden tot voedingsfouten omdat sommige mensen dan de makkelijke weg kiezen en de voedingsadviezen wellicht niet accuraat opvolgen. Daarnaast denk ik dat er weinig mensen bereid zullen zijn een dietist te betalen voor zijn of haar kennisoverdracht.Ik ben dus blij dat er mensen zijn die voor specifieke aandoeningen hebben nagedacht hoe de voeding aan te passen, en daarvoor een compleet dieet hebben samengesteld ter verhoging van het gebruikersgemak.
Ik ben het er wel mee eens dat sommige praktijken veel commerciele producten aanbieden, en ik zou ook liever zien dat de diensten van de dierenarts betaald zouden worden. Feit blijft nu eenmaal dat slechts weinig mensen bereid zijn voor die diensten te betalen. Als een enting bij een dierenarts 50 euro kost, omdat de dierenarts het beestje goed nakijkt en geduldig alle vragen van de eigenaar beantwoord, staan sommige mensen op hun achterste benen, want dat spuitje met die vloeistof erin jassen kan toch iedereen? Vergeten wordt dan even voor het gemak dat de betreffende persoon 6 tot 8 jaar lang in zichzelf geinvesteerd heeft om de benodigde kennis te vergaren om die vragen te beantwoorden en in te schatten of het dier gezond genoeg is voor de enting.
Voor een advocaat wordt klakkeloos 250 euro per uur betaald, maar als een dierenarts geld vraagt voor kennisoverdracht (in de vorm van consultkosten bovenop de enting) is het een dure afzetter. Vreemd!!!
Ja, er is een duidelijk grijs gebied van belangenverstrengeling, ben ik het mee eens, maar anderzijds is dit ontstaan doordat mensen voor de kennis die een dierenarts overbrengt niet wensen te betalen. En dan nog vind ik dat ondanks dat dieetvoeding een commerciele kant kent voor de dierenarts, dit niet hoeft te worden weggezet als zinloze geldklopperij, want dat is allerminst het geval! De wetenschappelijke onderbouwing van dergelijke voedingen is nl. zeer ruim, het nut zeer bewezen, en is het in het verkeer brengen van dergelijke dieetvoeders aan zeer veel wettelijke regels gebonden.
Ik wilde dat er alleen maar van dit soort informatie op internet te vinden was, van mensen die echt verstand van zaken hebben en een wetenschappelijke achtergrond hebben. Al die flauwekul van leken die hun eigen mening verkondigen gaat alleen maar ten koste van de dieren. Lof voor deze hoogleraar.
Astrid van Kampen
Ik meen hier de essentie van een probleem te missen,,,In hoeverre gaat het echt goed met onze hond? Wat is hierbij wel of niet de rol van de aangeboden hondenbrokken?
Ik heb zelf een Labrador van ruim 14 die ik geruime tijd een brok gaf voornamelijk gebaseerd op granen( was hoofd ingrediënt zoals bij de meeste brokken). Ik zei altijd tegen andere, ” gaat prima zo”. Ik heb sinds kort een pup, die het op de zelfde brok het niet goed deed ( dunne ontlasting en zelfs koortsaanvallen) ben overgestapt op een voer welke in ieder geval geen granen bevatte maar andere koolhydratenvormen.
Die zelfde avond was er al geen diarree meer. Nu ik deze andere voeding ook aan mij oudere Labrador geef( vetten vind ik in deze voeding acceptabel), merk ik pas dingen welke mij nog niet eerder waren opgevallen, veelvuldig verharing die minder is geworden, wat slomig( ik weet nu niet of ik blij moet zijn ,lol) ( dacht toen, zou wel aan de leeftijd liggen).Nu ben ik zelf uitermate analytisch echter zie ik te vaak honden lopen met doffe vachten wat mij al visueel opvalt maar dit toch niet in acht nemen.
Nog steeds vind ik preserveringsmiddelen terug in de voeding( ook in de voeding welke ik gaf, bijproducten welke niet in menselijke consumptie is terug te vinden. Waar komt dan de veronderstelling vandaan dat dit geen vullingsmiddelen zijn?
Het is bewezen dat de meeste granen plantaardige of dierlijke bijproducten, K3, meridon, ethoxycine, bestrijdingsmiddelen direct of indirect toegediend op z’n minst niet gezondheidsbevorderend is en zelfs schadelijk zou kunnen zijn, eerder wordt er bij mij juist de indruk gewekt, dat dit allemaal wel mee valt.
Ik vraag mij serieus af of dit wel zo is.
Voor mij blijft het onduidelijk verder wat deze positieve bijdrage dan zouden toevoegen aan de gezondheid van onze honden( behalve dat ze als koolhydrathen energie leveren) toch zijn deze granent wel voor de meeste hondenvoeders het hoofdbestanddeel, dit terwijl het carnivoren zijn. De contradictie op zichzelf zou al argwaan moeten opwekken. Een hond op kippenvoer.
waarom gebruikt men dit dan toch primair? Het komt voor mij een beetje naief over om niet te bedenken dat dit word gebruikt omdat dit zo gezond zou zijn. Ik begrijp dat juist dit soort dingen moeilijk wetenschappelijk zou zijn te onderbouwen wegens de interactie tussen meerdere stoffen doch voel ik hier wel te veel een suggestie gewekt worden alsof het maar niet zo kwaad kan. de enigste reden is, dat dit de meest goedkope vormen zijn om energie te leveren aan honden.
Geen enkel levend wezen leeft gezond door hem jaar in en uit een zelfde voeding supplement te geven, of dit nu is d.m.v. een brok of in welke andere vorm dan ook. Het voelt voor mij naïef alsof de hond hierop een uitzondering zou zijn. Hier zou wel het kern van verschillende problemen kunnen leggen na mijn innige overtuiging.
Ik denk dat vele honden pas bij de DA gaan als het echt significant mis gaat. Waarom, waardoor?? Tenzij anders wetenschappelijk bewezen, speelt voeding hier wel degelijk een belangrijke rol.
Het verontrust mij bovendien dat ik hier te veel een vooroordeel naar voren voel komen naar droogvoeding, dit omdat je dan als wetenschapper niet meer onafhankelijk bezig bent maar meer pregeoccupeerd ben met eigen veronderstellingen.Dit maakt mij zorgen . Bij mij kom je niet weg door te zeggen, ” je mag gerust dit of dat doen hoor maar…” hierin geef je toch een voorkeur.
Ik vrees echter dat de waarheid wel nooit boven tafel zou komen dit zorgt de salarissen ondersteund door Unielever wel voor.Ik geloof namelijk niet in zoveel naiefiteit bovendien vind ik ook weinig ondersteuning in de motivatie behalve dan wel alleen te kijken naar de nadelen te van rauwvlees.
Jammer…
Esther kan kletsen tot ze een ons weegt….onze honden zitten heerlijk op rauwvlees. Brok is vulling en geen voeding! Van brokken krijg je brokken.
Hallo Greetje, fijn te vernemen dat jouw honden het goed doen op rauw, niets mis mee zou ik zeggen. Maar wat ik wel jammer vind is dat je een ongenuanceerde, niet onderbouwde mening over brokken geeft die andere mensen, waarvan de hond “heerlijk op brokken staan” een gevoel geeft dat ze iets fout doen. Terwijl dat allerminst het geval is.
Het is niet normaal hoor, dat een dier maar 4 jaar wordt! Een dier wordt normaal gewoon makkelijk 10 tot 15 jaar oud!! Zeker vroeger toen ze nog gewoon met de pot mee aten!
Groentes hoor, daar zitten ook veel koolhydraten in!
In de video besprak ik de levensverwachting in de natuur. Die is gemiddeld 4 jaar, en natuurlijk zijn er uitschieters naar boven, maar in de regel overlijdt 25% van de populatie op jaarbasis. Van ieder nestje dat een wolf/wilde kat in de natuur heeft, haalt slechts 25% het eerste jaar. De natuur is keihard, en alleen de sterksten overleven.
Natuurlijk worden onze huishonden en -katten veel ouder!
Ik heb nog geen dierenartsenpraktijk gezien die geen Royal Canin op de plank heeft staan, hoe kan ze dat verklaren??
Deze voeders die je bij de dierenarts ziet staan zijn geformuleerd om dieren met een bepaalde aandoening, die een veranderde voedingsstoffeninname behoeven te kunnen ondersteunen (bv. laag eiwit en fosfor dieet bij nierfalen). Het zijn zgn. veterinaire dieten. Een dierenarts moet de mogelijkheid hebben om deze dieren met voeding extra te ondersteunen. Daarnaast kan van Royal Canin veel beweerd worden, maar hetgeen ze produceren is zeer voedselveilig en constant van kwaliteit. Als een dierenarts een voeding voorschrijft wil hij/zij natuurlijk wel dat hetgeen hij adviseert veilig is voor het dier en een constante samenstelling heeft. Hij/zij kan zich slecht veroorloven dat een bepaalde voeding tot verdere negatieve gevolgen leidt.
Als u met een nierprobleem in het ziekenhuis komt wordt u geen speciaal dieet van een bepaalde fabrikant geadviseerd. U krijgt een behandeling cq. medicijnen. Een diëtist kan u helpen met uw eetgewoonten maar ook hier krijgt u geen speciaal dieet van een bepaalde fabrikant. Kunt u dit eens uitleggen? De nierfunctie van een hond verschilt niet zo heel veel van die van een mens…
Veel interessanter nog vind ik de vraag wat de oorzaken zijn van al die aandoeningen?
Wat dacht je van doorgefokte rashonden of kruisingen daarvan met een erfeijke basis voor dit soort aandoeningen? (al dan niet bewezen) :) En wat betreft de voeding, ik denk dat er tegenwoordig steeds meer mogelijk is wat betreft veterinaire voedingen en ik kan je vertellen dat er weinig mensen zijn die zin hebben om met hun hond naar de diëtist te gaan om een eiwit-arm dieet te gaan bedenken.. Of bij leverproblemen op zoek naar vlees waar bepaalde aminozuren niet in zitten (die bij leverschade niet goed afgebroken kunnen worden.) Of met hun hond aan de dialyse :’) zie je het al voor je? Zou een mooie zijn voor een sitcom :P Dierenartsen zijn trouw aan RC omdat dit merk goede kwaliteit “medicinale” voeding biedt.. en dat is voor veel mensen een mooie oplossing.. niet alleen omdat het makkelijk is maar ook echt wetenschappelijk bewezen een mooi ondersteunend middel :)
Ik denk zomaar dat dat vooral te maken heeft met het feit dat mensen gemakkelijker te dialyseren zijn dan honden en bij mensen vaker wordt gekozen voor een niertransplantatie, terwijl honden weer gemakkelijker op een dieet te zetten zijn dan mensen. De oorzaak zou kunnen liggen in een hoog eiwit- en daarmee fosforgehalte van honden- en kattenvoer, maar dat is niet helemaal bekend.
Jaaaa het is idd constant van kwaliteit want ze blijven maar vasthouden aan de zgn door de EEG goedgekeurde anti-oxidanten, de chemische welteverstaan. Stonden eerder de eerlijke weergaves er nog op van BHA.BHT en Exiquitine, nu zijn ze dus vervangen door de zgn goedgekeurde anti-oxidanten. Lijkt mij verre van gezond en er zijn erg veeel brokkenfabrikanten die het niet meer doen, waarom RC dan nog wel? En laten we wel zijn, als dierenarts staat RC heel snel bij je op de stoep en krijg je een leuke bonus om de zakken te promoten…..helaas werkt dat wel gewoon zo en wees nu gewoon eens eerlijk met elkaar!
EEG nummer staat eenmaal nou in heel veel voeding, ook voeding voor de mens. Ik zeg niet dat dat gezond is, maar helemaal voorkomen kan dat gewoon niet. Of je moet je eigen boerderij beginnen en/of zelf jagen en slachten.
Didi, het gaat om toegestane stoffen expliciet in diervoeder, dat zijn dus niet de toevoegingen die voor menselijke consumptie zijn toegestaan. Daar waar in menselijke voeding uiteengezet wordt om wat voor toevoegingen het gaat is dat bij diervoeding niet meer het geval. Ik zeg niet meer want de stoffen die ik hierboven noemde zijn nu verborgen in de tekst dat het om toegestane toevoegingen zijn, en tja welke dat dan zijn dat is de vraag…..Jij verward nu de term toegestaan door de EEG met e-nummers, dat is dus heel wat anders in dit geval.
Problemen krijg je juist van brokken, je eet toch zelf ook niet alleen maar “corn flakes”? Brokken zijn alleen maar vulling! Overigens is het bij mensen ook zo dat er heel veel niet tegen tarwe/graan kunnen….lees “Broodbuik” maar eens om te lezen wat er allemaal mis is gegaan sinds wij met z’n allen tarwe zijn gaan eten, vooral na 1960 zijn er heel veel problemen ontstaan, met name diabetes, obesitas etc. etc. Hoeveel dikke honden zie je wel niet, die op brokken zitten! En goedkoop versus duur? Voor minder ontlasting??
Heb je het filmpje van de beagles van een van de hondenbrokken fabrikanten gezien??? Dat is echt erg! Dat filmpje heeft op YT gestaan!
Dierenartsen moeten ook geld verdienen, die indruk krijg ik hier!….zij suggereert dat de dierenartsen goed op de hoogte zijn van voeding…..terwijl ze nog geen 4 uur aan voedingsleer krijgen (Erwin G. heeft dat ook gezegd). Ik krijg echt een heel slecht gevoel van dit interview!
Graan verteren?????? een hond????? Koolhydraten zitten ook in groenten! Als er groenten in de vleesvoeding zit, of je voegt het toe, zitten er dus voldoende koolhydraten in! Dus dat klopt ook al niet!
Het begrip “granen” op een zak brokken betekent in de regel: “afval uit de graanindustrie”. Een kind snapt dat dat niet veel goeds kan zijn…en je daar problemen van kunt krijgen.
Honden hebben wel degelijk een behoefte aan koolhydraten en ze kunnen ze wel degelijk verwerken. De kwaliteit van de koolhydraten (in granen of groenten) speelt een grote rol, de manier waarop ze verwerkt zijn en of ze op de juiste manier ontsloten zijn. Hoogwaardige granen zijn zeer geschikt om een vleesvoeding mee aan te vullen en ze veroorzaken beslist geen allergieën.
Beste Louise, kun je dit toevallig ook onderbouwen of van wie je deze informatie hebt. Dan kunnen andere ook meelezen. Overigens is dat niet voor iedereen ´zo logisch´ als je het omschrijft!
Deze info komt rechtstreeks uit de praktijk. Honden die alleen met vlees gevoerd worden komen vaak tekort. Vergelijk het met een sporter. Om spieren te onderhouden heb je meer nodig dan uitsluitend eiwitten en vetten, dit geldt ook voor een hond. (hoeveel: dat is afhankelijk van ras, leeftijd, beweging)
Door de korte darm kan een hond uitsluitend koolhydraten opnemen die op de juiste manier ontsloten zijn (dus ‘voorgegaard’ als het ware: vergelijk dit met een hap uit het spijsverteringsstelsel van een prooidier.)
Ook dit is niet correct. Granen staat helemaal niet “in de regel” gelijk aan “afval uit de graanindustrie”. Waar bestaat volgens jou dit “afval” dan uit, en welke problemen kun je daarvan krijgen? Natuurlijk is er verschil in kwaliteit en zullen de goedkopere merken zich beroepen op minder voedzame onderdelen, maar er zijn genoeg fabrikanten die hele graankorrels of graanzetmeel toevoegen, wat allerminst als afval aangemerkt kan worden.
Ook heeft een hond geen primaire behoefte aan koolhydraten. Mits voldoende eiwit gevoerd dan heeft een hond geen koolhydraten in de voeding nodig. Dit betekent echter niet dat de hond het niet zou kunnen verteren.
Ik verwijs u graag naar de Internationale Pet Food Code. Wanneer op de zak het begrip ‘granen’ staat kan dit alles zijn: verrotte, verschimmelde resten uit de graanindustrie, afval wat naast de machines valt, stengels, bladeren (inclusief pesticiden) etc. Het is fabrikanten wettelijk toegestaan dit soort afval in hun ‘gezondheidsvoeding’ te verwerken. De wetgeving maakt het tevens mogelijk creatief te declareren. De fabrikanten kunnen er voor kiezen het begrip ‘granen’ nader te specificeren, maar het hoeft niet. Tussen de haakjes staat dan waaruit de groep ‘granen’ bestaat. Bijvoorbeeld: granen (mais, tarwe etc.). Ook het begrip mais kan ruim geïnterpreteerd worden: kolf, stengels, blad, al dan niet verrot of verschimmeld. Staan er geen percentages bij dan weet je nog steeds niet hoeveel er gebruikt is tov de totale inhoud van de gehele zak. Een indicatie is de declaratie, die loopt af: wat er het het meest in zit – staat vooraan vermeld.
Een indicatie is ook de prijs: zouden fabrikanten echt gebruik maken van hoogwaardige grondstoffen – dan zou een zak droogvoeding meer dan 100 euro kosten.
Hoogwaardige granen worden vrijwel nooit voor diervoeders gebruikt, het zijn dure grondstoffen. Grote diervoederfabrikanten maken wel degelijk gretig gebruik van goedkoop afval uit de levensmiddelen-, shampoo- en tandpasta industrie.
Het is wettelijk toegestaan mevrouw Plantinga. En de Pet Food Code: dat is een feit.
Waar is die internationale Pet Food Code te vinden en wat heeft deze voor rol?
De Pet Food Code is te vinden op de website van het Fediaf (www.fediaf.org).
Het is een document opgesteld door en voor de gezamelijke diervoederfabrikanten om wat duidelijkheid te verschaffen aan de wettelijke regels waaraan voldaan moet worden bij het in het verkeer brengen van diervoeding. Hoe er gedeclareerd moet worden op een label, wat wel en niet geclaimd mag worden, etc. Het is geenzins een wet, maar een interpretatie van wat regels verbonden aan wetgeving, en dan alleen betreffende de labelling van Pet Food.
Het beeld dat Louise verschaft is een eigen interpretatie van deze code. Feit is dat de regelgeving veel strikter is dan zij hier doet geloven. Jammergenoeg gaan dit soort praatjes er bij veel mensen in als zoete koek.
Toch een bijzondere interpretatie van de Pet Food Code (die overigens geen wetgeving is, maar een werkdocument opgesteld door en voor de gezamelijke diervoedingsindustrie). Kunt u mij wellicht een link verschaffen van de echte wetgeving die u erop heeft nageslagen, die aangeeft dat al deze kwalijke zaken in de voeding gestopt mogen worden. Ik interpreteer de Pet Food Code en Europese wetgeving, die hier geldend is, namelijk heel anders. Er zijn bijvoorbeeld duidelijke limieten gesteld voor de hoeveelheid contaminanten die in de voeding mogen voorkomen, ook voor dieren. Als er alleen verrotte en verschimmelde producten vol met pesticiden gebruik gemaakt zou worden, kan onmogelijk aan deze normen voldaan worden. Dus al die onderbuikgevoelens en angstverhalen zijn wederom op niets gebaseerd. Wat voor restproducten van de tandpasta- en shampoo industrie gaan er volgens u trouwens in diervoeders? Ik ben erg benieuwd naar het antwoord.
Ja, er zijn groependeclaraties mogelijk, en voor goedkopere merken, waar de receptuur varieert met de marktprijs, wordt hier gebruik van gemaakt. Je zult echter zien dat er steeds meer open gedeclareerd wordt (dwz, dat individuele grondstoffen benoemd worden), en je dus weet welk deel van het graan de voeding in gaat. Zeker de wat duurdere merken declareren m.n. open. Je hoeft geen merk te voeren met een gesloten declaratie. Genoeg keus aan producten die open declareren.
Ja, er worden restproducten gebruikt, maar uw interpretatie dat het hier alleen afval betreft die schadelijk is voor het dier vind ik hoogst kwalijk. Wat is uw bewijs dat dit op grote schaal gebeurt? Wat is de levensduur van de commerciele activiteiten van een fabrikant als hij producten maakt die schadelijk zijn voor het dier. Er zijn natuurlijk altijd rotte appels in de sector, maar over het geheel genomen zijn de producten die op de NL markt verschijnen veilig voor consumptie door het dier.
Er juist zeer veel fabrikanten die gebruik maken van hoogwaardige graanproducten en hele korrels. Suggereren dat dit niet het geval is, is onterecht en nergens op gebaseerd.
Een hond is zeer goed in staat granen te verteren. Zonder problemen! Als ze maar goed ontsloten zijn (een manier om dat te bereiken is verhitting). Sterker nog, de zetmeelfractie van ontsloten graan wordt voor bijna 100% verteerd . Ook voor katten geldt dit overigens, ware het niet dat de verteringspercentages niet bijna 100% zijn, maar zo rond de 95% liggen. (lees maar eens de volgende wetenschappelijke publicaties, Oliveira et al., Journal of Animal Science, 2008; Carciofi et al., Journal of Animal Science 2008). Vergelijk dit maar eens met het vertereingspercentage van eiwit (rond de 85-90%), die dus lager liggen dan die van zetmeel!
Wellicht kun jij mij wat literatuur aanreiken van publicaties waarin staat dat honden granen niet kunnen verteren, ik laat me nl. graag van het tegendeel bewijzen wanneer ik goed onderbouwde literatuur over dit onderwerp zie. Let wel, niet-ontsloten granen worden natuurlijk niet zo goed verteerd, maar daar is bij brokken geen sprake van.
Mevrouw Plantinga: de wetenschappelijke publicaties waarover u het heeft zijn niet voor iedereen zo gemakkelijk beschikbaar of te lezen. Niet iedereen heeft ervoor gestudeerd. ‘Gewone’ mensen hiernaar verwijzen of zelf met bewijzen laten komen – vind ik niet gepast.
Vele wetenschappelijk publicaties komen uit de ’toverhoed’ van de diervoederindustrie. Vele van dit soort wetenschappelijk publicaties zijn met behulp van zeer kwalijke dierproeven tot stand gekomen. Feit is dat de diervoederindustrie en de wetenschap zeer nauw met elkaar verstrengeld zijn. Dit is in geen enkel andere branche toegestaan.
Maar het is wel gepast zomaar wat te roepen op het internet zonder het te onderbouwen, een hele groep mensen die goed werk proberen te doen (lees: dierenartsen) over een kam te scheren en voor commerciele geldwolven uit maken die niet het beste met het dier voor hebben maar alleen met zichzelf?
De samenvattingen van deze artikelen zijn overigens voor iedereen in te zien op het internet.
Idd, sommige studies zijn mede door de industrie tot stand gekomen. Maar dan bevatten dergelijke resultaten altijd een zogenaamd “conflict of interest statement”, waarin staat dat de industrie eraan meegeholpen heeft. En niet iedere dierproef die wordt uitgevoerd is “kwalijk en/of schadelijk”. Oordeel slechts als u weet waar u over oordeelt. Er gebeuren natuurlijk nare dingen, maar ook veel goede dingen.
Met mijn opmerkingen om te komen met materie die het tegendeel bewijst, probeer ik juist aan te geven dat zomaar wat roepen zinloos is. Iedereen kan zomaar wat roepen, maar als daarbij anderen geschaad worden vind ik dat je best met onderbouwende bewijzen mag komen.
Waarom zou je je hond of kat uberhaupt granen willen voeren? Het zijn echte vleeseters en daar hoef je geen wetenschapper voor te zijn om dat te begrijpen. Het is wel helder dat de partijen als RC en Hills een machtige positie hebben en dat is erg zorgelijk. Waarom staan er geen brokken van Acana of Orijen in de vitrine van de UU? Nee er staat een megagrote poster van RC en een vitrine vol onzin van speciaal voer voor een chihuahua tot een Noorse boskat. Doe toch niet zo onnozel, iedereen snapt toch dat dit echt klinklare onzin is! We hebben toch ook niet speciaal voer voor donkere mensen, blonde mensen enz…En het is niet zomaar wat roepen, vele honden eigenaren zien met eigen ogen dat hun dieren veranderen in de goede zin van het woord als men overschakelt naar vleesrijker voedsel, of dat nu KVV is of een brok wat voor het grootste deel uit vees bestaat en niet uit granen. Dat maakt hondeneigenaren ook ervaringsdeskundigen zonder enige studie.
nou moet toch wel zeggen dat ene dierenarts met dezelfde ouwe meuk in de praktijk, 42,5 vraagt voor 15minuten consult en de andere 30 dat vind ik toch altijd wel een beetje vreemd of ze willen weer sleutelen aan een beessie wat al onderzocht is door een ander, heb ik ook mee gemaakt. Misschien uit interesse, misschien uit financiel oog maar in beide gevallen niet goed te keuren. Ik zeg absoluut niet elke dierenarts maar het is echt verdomde moeilijk om een goeie te vinden maargoed dat is vergelijkbaar bij onze huisartsen ook.
Regels????
Duidelijk iemand die ingezet is voor de “brokkenindustrie” Hoe kun je nu zeggen dat het vlees verhit zou moeten worden!! Dan haal je alle voedingsstoffen eruit!!
De mens verhit zijn vlees al vele generaties (en de honden aten de resten probleemloos mee…) Door vlees te garen – en dit is iets anders dan kapot koken – blijven voedingsstoffen wel degelijk behouden. Sterker nog: we zijn daardoor beter in staat vlees te verteren en voedingsstoffen op te nemen. Dit geldt ook voor honden. Het maakt voor een hond niets uit of het vlees een beetje gegaard is of rauw gegeven wordt.
Doorslaggevend is de kwaliteit van het aangeboden vlees!
Vlees dat vorig jaar in Polen geslacht is, maanden in de vriezer ligt, kriskras door Europa vervoerd wordt (temperatuurverschillen, tussentijds ontdooien, vermengt met ander vlees) en hier als KVV of Barf aangeboden wordt…
Dat wil ik mijn hond in geen geval geven….. het is vragen om ernstige voedingstekorten op de (middel)lange termijn.
Dit zijn voorbeelden van versvlees voeders die ik inderdaad ook van horen zeggen heb.. Concrete bewijzen van versvlees voeders heb ik helaas niet. Maar deze praktijken zullen ook voorkomen bij hondenbrokken fabrikanten, zoals Esther in de video zegt. In de commerciële wereld voorkom je dat niet.. zowel bij hondenbrokken als vers vlees niet.
Iedereen kan dit controleren: je belt gewoon een leverancier en je vraagt waar zijn vlees vandaan komt – indien het niet duidelijk op de website staat. Hoe is dat vlees gehouden, waar is het geslacht, hoe lang ligt dat vlees al in de vriezer, is er tussentijds nog wat mee uitgespookt, etc. Zijn er kunstmatig vitaminen aan toegevoegd en waarom? De waarheid is dat ze dat vaak zelf niet eens weten. In de vleesbranche kun je niemand vertrouwen – dat hebben ze er zelf naar gemaakt. En zoals altijd: goed lijdt onder slecht.
Feit is dat honden tekorten oplopen als de vleesvoeding niet van goede kwaliteit is. Dus ja.. wel degelijk de moeite om aandacht aan deze vraag te besteden.
In hondenbrokken zit geen helemaal geen vlees. ‘Diermeel’ of ‘diervleesmeel’ kun je niet vergelijken met vlees.
Ik ben het met je eens dat je kritische vragen kunt stellen. Je moet je alleen afvragen als je inderdaad met een ‘slechte’ vlees fabrikant te maken hebt of ze je dit gaan vertellen en of je eerlijke antwoorden krijgt. “Ja mevrouw het vlees is in Polen geslacht en het is inmiddels een keer of drie keer ontdooid geweest en opnieuw ingevroren” Je krijgt daar dan door ‘zo’n partij’ waarschijnlijk geen eerlijk antwoord op.
Louise, zou je mij kunnen verduidelijken wat volgens jou het probleem met diermeel is. wat is diermeel dan volgens jou, en waarom zou dit geen voedzame bron kunnen zijn en waarom je het niet kunt vergelijken met vlees? Ik hoor dit argument zeer vaak en vraag me af waar dit hardnekkige geloof vandaan komt.
Het zijn vaak commerciele partijen die vers vlees in hun voeding stoppen dan wel rauw voer verkopen die dergelijke verhalen de wereld in helpen. Ze klinken geloofwaardig, maar besef wel dat als je het pad terug volgt naar de bron van deze verhalen en feitelijk altijd weer een commerciele partij achter zit die een niche voor zichzelf probeert te creeren en geld probeert te verdienen door zich af te zetten tegen anderen.
Ben benieuwd naar je antwoord.
Diermeel: kan – wanneer niet nader verklaard – alles zijn. Meestal afkomstig uit destructiebedrijven. Vetten worden eraan onttrokken. Het goedje wordt gedroogd, gesteriliseert op hoge temperaturen, en het eindproduct is een poederachtige droge stof. Het is inderdaad een hoogwaardige bron van eiwitten. Zoals u weet zijn vermalen schoenzolen of een fles smeerolie ook hoogwaardige bronnen van eiwitten… evenals veren….
De vraag is: wat zegt uw gezonde verstand? Een stukje vlees of een hapje diermeel?
Waarom zijn er eigenlijk geen producten voor mensen op de markt met hoogwaardig diermeel?
Feit is dat droogvoederfabrikanten vanaf de jaren 70 zeer intensief campagne hebben gevoerd om het zelf voeren van honden te ontmoedigen. Het zou erg slecht en ongezond zijn om de hond met tafelresten te voeren. Het zou beter zijn de voeding van uw huisdier aan ‘specialisten’ over te laten. Zij zijn zelf begonnen een niche te creëren die er eerst niet was…..
Diermeel is inderdaad gedehydreerd dierlijk materiaal, wat ontvet is om de houdbaarheid te verhogen. Er zijn verschillende kwaliteiten, maar de benutbaarheid voor het dier is prima, en dus is vergelijking met smeerolie of schoenzolen, die niet goed benutbaar zijn, absolute onzin. Overigens is smeerolie en vetbron en geen eiwitbron.
Antropomorfologische vergelijkingen maken door te zeggen dat jij wel zou weten wat je zou kiezen, hapje diermeel of stuk vlees, zijn natuurlijk onzin. Het gaat erom of het dier de benodigde voedingsstoffen aangereikt krijgt, die benutbaar zijn, en aan die voorwaarde wordt zeer zeker voldaan, en daarmee denk ik dat het prettig is dat onderdelen van dieren die wij niet voor humane consumptie aanwenden worden ingezet voor de voeding van onze huisdieren en niet worden weggegooid of verbrand. Daar is niets mis mee, sterker nog, dat is juist duurzaam, itt hoogwaardig biologisch vlees aanwenden voor je huisdier terwijl elders op de wereld mensen en kinderen creperen.
Over de “campagne” die gevoerd zou zijn om honden niet zelf te voeren, ik ben zeer blij dat er nu complete voedingen zijn die het voergemak verhogen. Er werd in die tijd zeer frequent melding gemaakt in de literatuur van allerhande groeistoornissen en voedingsstoffentekorten, die nu gelukkig niet of zelden meer voorkomen. Dus ik denk dat we er met de komst van complete voeders enorm op vooruit gegaan zijn in gezondheid van onze huisdieren. Ook al was de gedachtegang wellicht commercieel, het mes heeft wat mij betreft aan beide kanten gesneden. Nu sommigen zonder verstand van zaken de voeding weer zelf in de hand nemen en zelf voeding gaan samenstellen zien we helaas weer enkele problemen terugkomen, en dat baart mij dan weer zorgen.
Laten we dus vooral geen hetze creëren en iedereen in zijn waarde laten. Er is niets mis mee om hondenbrokken te voeren. Getuige de miljoenen honden die gezond oud worden. Betekent dat dat het een ideale manier van voeren is? Wellicht niet, iedere manier van voeren heeft zijn voor- en nadelen. En goed blijven nadenken en opletten hoe je dier reageert is altijd een must, en als blijkt dat een bepaalde voeding niet aan je verwachtingspatroon voldoet dan kan switchen altijd.
Zo lang het maar geen Royal Canin is die gevoerd wordt. Taste of the Wild, Orijen, Acana, Wolfsblut enz dat lijken me dan betere brokken alleen worden deze nooit gepromoot door dierenartsen en dat is toch best raar, vind je niet? O ja en ook nog, dat wij (daar doe ik ook aan mee) biologisch vees voeren aan mijn honden dat maak ik nog uit en dat terwijl er ergens een kind zou creperen volgens jou? Een hogere macht heeft dit in de hand en niet ik, o ja ik plant mij niet voort dus dat scheelt milieutechnisch dan weer enorm. Zo lang mijn pensioenfonds nog investeert in wapenhandel…..
Goh, dus omdat ik uw mening niet 100% onderschrijf ben ik ingezet door de “brokkenindustrie” en heb ik dus niet het beste voor met onze huisdieren. Volgens mij heb ik nergens in het fimpje aangegeven dat ik vind dat iedereen brokken moet voeren, of wel dan?
Over het verhitten van vlees, geeft u uw kind dan ook rauwe kipfilet en rauwe gehakt te eten, of past u voor uzelf en uw evt. gezin andere regels toe dan voor de hond?
Welke voedingsstoffen verdwijnen dan volgens u uit het vlees als het verhit wordt? Welke honden lopen er in NL. rond met voedingsstoffentekorten omdat ze verhitte brokken eten, en welke deficienties ziet u zo dagelijks om u heen dan?
Yep, een hond en een mens daar zit een enorm verschil in qua voedselbehoefte. Ik geef mijn kind ook geen hondenbrokken te eten, deze schijnen niet voor menselijke consumptie geschikt te zijn? Dus als u graag wilt vergelijken, waarom kan ik mijn kind geen hondenbrokken geven? Volgens u zitten er gezonde stoffen in?
Royal Canin doet aan
Royal Canin Student Awards voor studenten van de UU, bedenkelijk hoor.
Ik heb bij mijn hond, die heftige diarree had als pup, de ontlasting weer goed gekregen na het inzetten van versvlees, om te starten met het vlees van Any Animal, Carnivoer!!
Carnivoer geeft op de site geen informatie waar dat vlees vandaan komt. Geen keurmerk, niks.
Je kunt wel zeggen dat je testen uit laat voeren en je heel betrouwbaar bent, maar dat zeggen ze allemaal. Bij het invriezen spelen vele factoren een rol die allemaal van invloed zijn op de structuur, smaak en voedingswaarde. Vraag maar eens aan een keurslager.
Ik zou zeggen – laat maar eens zien hoe betrouwbaar je bent. En zo niet: ik ga gewoon naar een leverancier die wel openheid geeft.
Ik heb nog nooit zulke onzin gehoord! En deze dame heeft gestudeerd aan de UvE?? Misschien eens checken met Erwin van Gijtenbeek?? Het gaat hier om hygiene regels maar niet om de vraag vers versus brokken!!!
De opleidingen van dierenartsen worden ‘ondersteund’ door de voedingsindustrie. Dat is een publiek geheim en verklaard ook waarom dierenartsen zo trouw aan hun fabrikanten zijn.
Industrie en wetenschap is geen goede combinatie….
Hoe wordt de opleiding dan “ondersteund”, en als het zo’n publiek geheim is, hoe kom je dan aan deze wijsheden van dit diepgewortelde geheim? Graag concrete info aub. Ik heb echt geen vetgespekte bankrekening van alle steekpenningen die ik heb aangenomen om alle “brokkenonwaarheden” aan de studenten in Utrecht te verkopen. Wat een onzin zeg! En al zou dit al waar zijn (wat het niet is) waarom zou een student diergeneeskunde zich dan loyaal moeten voelen aan deze fabrikanten? Ik snap de beredenering totaal niet, maar goed, het zal wel aan mij liggen…
Industrie en wetenschap is een combinatie die helaas niet los van elkaar te zien is vandaag de dag. De industrie loopt tegen problemen op en zoekt de wetenschap op om een oplossing te vinden. Er gebeurt ook nog genoeg onafhankelijk onderzoek, en ja, er gebeuren ook onderzoeken ism industrie. Onderzoek doen kost geld en zal dus bekostigd moeten worden met een terugtredende overheid. En met dat geld kunnen weer onafhankelijke onderzoeken bekostigd worden.
Als je een complot wilt zien, dan vind je er altijd wel een. Men zou er echter ook eens vanuit kunnen gaan dat een gemiddelde dierenarts (uitzonderingen zijn er altijd) daadwerkelijk het beste met het dier voor heeft en niet alleen aan zijn bankrekening denkt (die overigens zeer karig gevuld is in vergelijking met artsen, tandartsen, advocaten, notarissen, etc. etc.). Misschien doen we in onze beroepsgroep toch iets fout…
Waarom de vitrine van Royal Canin in de UU staat is ook overduidelijk hoe het zit toch? En dat je met alle liefde uitgenodigd wordt door RC op symposia is toch echt bedenkelijk wat mij betreft. Distancieer je eens van dit merk en je hebt aan mij een luisterend oor!
Ik heb zeer zeker mijn onderwijs aan een Universiteit genoten, ben bevoegd dierenarts en ben gepromoveerd op diervoeding en nierfunctie bij katten, publiceer jaarlijks meerdere artikelen over diervoeding in internationale wetenschappelijke journals, spreek jaarlijks op meerdere internationale wetenschappelijke congressen over diervoeding, dus me dunkt dat ik wel enigszins weet waar ik over praat. Dat dit onterview niet uw ideeen onderschrijft betekent niet dat het onzin is. Het is niet een kwestie van “welles” “nietes” in mijn ogen, maar een afweging van meerdere zaken. In mijn ogen is er niet een manier van voeren “de juiste”, en dien je te kijken naar het dier zijn situatie, zijn reactie op voeding, en de situatie van het gezin waar het dier leeft. Als een dier slecht reageert op een brok, dan zul je mij nooit horen zeggen dat deze brok toch doorgegeven moet worden. Wie is daarbij gebaat dan? Anderzijds zie ik helaas ook genoeg dieren die slecht reageren op rauw voeding. Dus voor die dieren is rauw dan niet de oplossing.
Ten tweede, wat Louise aangaf betreffende kwaliteit van rauw vlees is de spijker op zijn kop. je zult zeer goed moeten weten met wat voor kwaliteit je van doen hebt alvorens je het in je hond stopt, juist omdat er geen verhitting overheen gaat die eventueel schadelijke ziekteverwekkers de kop in drukt. Ook KVV fabrikanten zijn commercieel, en willen geld verdienen. Dus ook in de rauwvoedingsindustrie gebeuren soms dingen die het daglicht niet kunnen verdragen. Probleem is alleen wel dat eventuele fouten in bereiding, opslag etc. etc. niet gecorrigeerd worden en dus direct van invloed kunnen zijn op de kwaliteit van vlees die jij in de hond stopt.
Je vergeet even het barfen wat verre van commercieel is hoor, er zijn voldoende mensen die zelf samenstellen.