Weet jij welke vitamines en mineralen er in het hondenvoer zitten? Vaak worden er synthetische vitamines toegevoegd om het voer als “compleet” te bestempelen.
Echter, deze synthetische vitamines worden niet altijd goed door het lichaam van je hond opgenomen.
Je let waarschijnlijk al op zaken als het vleespercentage, eiwitgehalte, of het voer graanvrij is en of er kunstmatige conserveringsmiddelen in zitten.
Maar heb je ooit stilgestaan bij die lange lijst vitamines en mineralen op de verpakking? Het zou zomaar kunnen dat dit de meest schadelijke ingrediënten zijn.
Waarom er vitamines en mineralen toegevoegd worden aan hondenvoeding?
Het is simpel: er zijn niet genoeg voedingsstoffen in bewerkte voeding om ziektes te voorkomen. Wanneer vlees, granen, groenten of fruit worden gekookt of op een andere manier verhit, gaan er voedingsstoffen verloren. Dit is een feit waar de dierenindustrie zich van bewust is. De industrie weet dat bepaalde minimale hoeveelheden vitamines en mineralen noodzakelijk zijn om verwoestende ziektes te voorkomen.
Tegelijkertijd weten zij dat een teveel aan synthetische vitamines en mineralen ook ziektes kan veroorzaken.
Maar, is dat waar?
Hebben honden synthetische ingrediënten nodig?
Om goedkeuring voor diervoeding te verkrijgen, moeten er bepaalde vitamine- en mineraalnormen worden gehaald.
De meest kostenefficiënte manier om dit te bereiken, is door een gestandaardiseerde mix van synthetische vitaminen en mineralen toe te voegen aan de verwerkte voeding, waardoor deze als “compleet” wordt beschouwd.
Hoewel het ook mogelijk is om door toevoeging van ruime hoeveelheden gezonde ingrediënten voldoende voedingsstoffen te leveren, zelfs na verwerking, zouden daarvoor kostbare tests of voedingsanalyses nodig zijn.
Daarom kiezen de meeste producenten voor de toevoeging van de standaard vitamine-mineralen mix.
Deze mix kan worden gebruikt in zowel ingeblikte voeding, brokken, gevriesdroogde producten als commercieel bevroren rauwe hondenvoeding.
Hoe herken je synthetische vitamines en mineralen op het hondenvoeding label?
Neem een zak hondenbrokken.
Meestal zie je al snel het magische woord “natuurlijk” staan?
Maar als je even verder kijkt, dan zie je waarschijnlijk ook “met toegevoegde vitamines en mineralen” staan.
Deze vermelding wordt verplicht gesteld omdat deze vitamines en mineralen synthetisch zijn en dus niet echt natuurlijk.
Meestal vind je deze groep halverwege of onderaan de ingrediëntenlijst, omdat ingrediënten op gewicht worden gerangschikt. Veel van deze namen hebben een chemisch klinkende aard.
Let op de chemisch klinkende namen halverwege of onderaan de lijst; dit zijn vaak de synthetische vitamines en mineralen. Ze zijn cruciaal voor de voeding en daarom afzonderlijk op het label vermeld.
De specifieke mix van vitamines en mineralen die wordt toegevoegd aan diervoeding kan variëren afhankelijk van het merk, het type voeding en de beoogde diersoort.
Echter, voor hondenvoer zijn er enkele standaard vitamines en mineralen die vaak worden toegevoegd om aan de voedingsbehoeften van honden te voldoen.
Hier zijn enkele van de meest voorkomende:
Vitamines:
- Vitamine A (bijv. als retinylpalmitaat)
- Vitamine D3
- Vitamine E (meestal als alfa-tocoferol)
- Vitamine K (soms in de vorm van menadione, maar dit is enigszins controversieel)
- B-vitamines, waaronder:
- Thiamine (Vitamine B1)
- Riboflavine (Vitamine B2)
- Pantotheenzuur (Vitamine B5)
- Niacine (Vitamine B3)
- Pyridoxine (Vitamine B6)
- Foliumzuur (Vitamine B9)
- Biotine (Vitamine B7)
- Vitamine B12
Mineralen:
- Calcium
- Fosfor
- Kalium
- Zink
- IJzer
- Koper
- Mangaan
- Selenium
- Jodium (vaak afkomstig van kelp of als calciumjodaat)
Onnatuurlijk vs Natuurlijk: Maakt het uit?
Laten we eens kijken naar natriumseleniet, een synthetisch toegevoegd mineraal.
Hoewel natriumseleniet een bron van selenium is, is het niet hetzelfde als de selenium die we natuurlijk in voedsel aantreffen.
Wanneer we verse voedingsmiddelen zoals noten, vlees, vis, eieren en paddenstoelen consumeren, krijgen we selenium binnen dat synergetisch met andere voedingsstoffen werkt.
“Synergetisch” betekent dat dingen samen beter werken dan afzonderlijk.
Selenium komt voornamelijk voor in de eiwitrijke delen van planten en dieren.
Bijvoorbeeld, paranoten bevatten een hoge concentratie selenium.
Ook bepaalde dierlijke producten zoals nieren, tonijn, krab en kreeft bevatten aanzienlijke hoeveelheden selenium – maar niet in de vorm van natriumseleniet.
Selenium kan soms veranderingen in cellen veroorzaken, maar het kan ook helpen dit te voorkomen. Het effect van selenium hangt sterk af van hoeveel je ervan inneemt en in welke vorm het is.
Als je een klein beetje selenium uit natuurlijk eten krijgt, helpt het je lichaam om slechte deeltjes in je lichaam tegen te gaan, zoals het tegengaan van mutaties en het neutraliseren van schadelijke zuurstofradicalen.
Maar, hier is het belangrijk om goed op te letten… want in hogere doseringen kan het schadelijke mutaties bevorderen.
Kunnen cellen onnatuurlijke vitamine- en mineralenbronnen herkennen?
Stel je voor dat cellen in ons lichaam deurtjes hebben die alleen open gaan voor goede stoffen. Maar soms kunnen nep-stoffen die deurtjes ook gebruiken. Als je kunstmatige vitaminen of mineralen neemt, kunnen die nep-stoffen de deurtjes gebruiken en de goede stoffen buiten laten.
In het begin lijkt het alsof die nep-stoffen helpen. Maar na een tijdje raken de deurtjes vol met nep-stoffen en kunnen de goede stoffen er niet meer in. Daarom voel je je eerst beter, maar later niet meer.
Dit geldt niet alleen voor selenium, maar voor alle kunstmatige vitaminen en mineralen. Ze kunnen de deurtjes in onze cellen blokkeren.
Oplossingen voor het synthetische voedingsstofdilemma
Vroeger zaten er in dierenvoeding bepaalde stoffen om ze langer vers te houden. Maar omdat de eigenaren dat niet goed vonden, veranderden de fabrikanten de ingrediënten.
Als de eigenaren nu zeggen dat ze geen kunstmatige vitamines en mineralen in de voeding van hun hond willen, zullen de fabrikanten dat waarschijnlijk ook aanpassen. Er zijn al merken die dat doen.
Een keer voegde een fabrikant “per ongeluk” te veel van die kunstmatige vitamines toe.
Dat ging niet goed en sommigen dieren werden er ziek van.
Als je te veel eet van natuurlijke dingen, zoals sinaasappels, krijg je hooguit buikpijn. Maar te veel kunstmatige stoffen kan gevaarlijker zijn.
Hoewel dierenvoeding duurder wordt, willen de eigenaren het beste voor hun huisdier. Ze betalen liever wat meer voor betere voeding. De fabrikanten zien dat en proberen betere voeding te maken.
Voedingssupplementen op basis van hele voeding
Tegenwoordig bevatten planten soms minder essentiële voedingsstoffen omdat de grond waarop ze groeien minder voedzaam is.
Dit kan zorgen voor een tekort aan vitamines en mineralen.
In plaats van kunstmatige supplementen te gebruiken, is het beter om natuurlijke voedingsbronnen te kiezen.
Door goed te kijken naar wat er in verse voeding zit, kunnen we zien of er genoeg voedingsstoffen in zitten. Het lichaam heeft meer aan een beetje vitamines uit natuurlijk voedsel dan aan veel vitamines uit kunstmatige supplementen.
Als het nodig is om extra vitamines of mineralen toe te voegen, dan is het het beste om dit uit natuurlijke voeding te halen.
Er zijn manieren om de essentiële voedingsstoffen uit groenten, fruit en kruiden te halen en te concentreren.
Ook bepaalde organen kunnen als bron van voedingsstoffen dienen.
Het beste voor de gezondheid en veiligheid van dierenvoeding vinden we niet in een lab, maar in de mooie dingen die de natuur ons geeft.