Visolie is een rijke bron van omega-3 vetzuren voor honden, die bekend staan om hun gezondheidsbevorderende effecten, zoals het verminderen van ontstekingen, het ondersteunen van de gezondheid van het hart en het bevorderen van een gezonde huid en vacht bij honden.
Maar...
Er zitten ook nadelen aan het gebruiken van visolie die afkomstig is uit kweekvis.
Dit is een video van Telefacts die nader onderzoek deed en een aantal experts aan het woord laat.
Vanaf min 16.15 zie je het aantal gifstoffen in producten zoals hamburgers, melk en eieren in vergelijking met de hoge concentratie vervuilende stoffen in kweekvis zoals kabeljauw en kweekzalm.
In dit onderzoek is kweekzalm bij uitstek de meest vervuilende vis.
Vanaf 34.15 min zie je wat er onder andere door hondenvoeding wordt gemalen - een "mooi" goedkoop alternatief om de prijs te drukken in hondenvoeding en het marketingwoord Omega-3 op de voerzak te kunnen verwerken.
Weet jij wat er in visolie zit?
Kortom: Het is voor een consument lastig te zien wat er in de vis wordt vermengd en de juiste (gifvrije) vis te selecteren.
Er zijn uiteraard ook goede bedrijven die hun visolie controleren en gecertificeerd zijn.
Maar verkeerde vis kan zorgen voor grote problemen in ons lichaam en die van onze honden.
Zware metalen in kweekvis en visolie
Er zijn verschillende redenen waarom kweekvis besmet kan raken met zware metalen. Een belangrijke bron van deze verontreinigingen is het voedsel dat aan de vissen wordt gegeven.
Het is bekend dat vette vissoorten door milieuverontreiniging schadelijke stoffen kunnen bevatten. Deze stoffen, zoals zware metalen (zoals kwik), dioxines, PCB's en pesticiden, kunnen zich ophopen in het vet van de vissen.
Dus...
Om die reden kunnen vette vissen een hogere concentratie van deze verontreinigende stoffen bevatten dan hun magere tegenhangers.
Zware metalen kunnen in vis terechtkomen door milieuverontreiniging zoals industrieel afval en landbouwrunoff in de oceanen en zeeën terechtkomen.
Zodra ze in de natuur komen, kunnen zware metalen in de bodem terechtkomen en worden opgenomen door planten of kleine waterorganismen. Kleine visjes eten deze planten en waterorganismen, waardoor de zware metalen in hun weefsels worden opgenomen.
Dit proces wordt bioaccumulatie genoemd.
Dit betekent dat zware metalen die aanwezig zijn in de omgeving zich kunnen ophopen in de weefsels van levende organismen.
Dit wil je niet!
Bovendien, als grotere vissen of roofdieren deze kleinere, besmette vissen eten, kunnen de niveaus van zware metalen in hun lichaam verder toenemen door een proces dat biomagnificatie wordt genoemd.
Er zijn veel studies die de aanwezigheid van zware metalen in vis hebben gedocumenteerd.
Waarom wil je hier voorzichtig mee zijn?
Een studie gepubliceerd in het "Marine Pollution Bulletin" in 2017 onderzocht bijvoorbeeld de concentraties van verschillende zware metalen in wilde en gekweekte vissen in de Middellandse Zee.
De studie ontdekte dat sommige vissen aanzienlijke hoeveelheden zware metalen bevatten, afhankelijk van hun dieet en de omgeving waarin ze leefden.
En...
Er zijn ook talrijke studies over het effect van zware metalen op de gezondheid van vissen en andere zeedieren.
Een studie gepubliceerd in "Environmental Pollution" in 2018 toonde bijvoorbeeld aan dat blootstelling aan zware metalen de gezondheid van vissen kan schaden door hun groei te belemmeren en hun immuunsysteem te verzwakken.
Kies voor geteste visolie zonder zware metalen
Het is ook mogelijk om visolie te produceren op een manier die zware metalen verwijdert, dus het is een goed idee om producten te kiezen die onafhankelijk getest zijn op zuiverheid.
Het onafhankelijk testen van producten zoals visolie is een manier om de veiligheid en kwaliteit van deze producten te waarborgen.
Snap je?
Het belangrijkste voordeel van dergelijke testen is dat ze hondenliefhebbers gemoedsrust kunnen bieden over wat jij aan je huisdier geeft. Het testen kan helpen om te bevestigen dat het product vrij is van verontreinigingen zoals zware metalen, pesticiden, PCB's (polychloorbifenylen) en antibioticaresiduen.
Daarnaast kan het testen ook de niveaus van omega-3 vetzuren in het product bevestigen. Niet alle visolieproducten bevatten dezelfde hoeveelheid omega-3's, dus onafhankelijk testen kan nuttig zijn om na te gaan dat het product de geadverteerde hoeveelheid bevat.
Maar let op:
Er zijn ook nadelen aan het gebruik van visolie, zowel vanuit een milieuperspectief als vanuit een kostenoogpunt.
Kijk, vis wordt steeds schaarser vanwege overbevissing, wat een ernstig ecologisch probleem is. Daarnaast maken de extra stappen in het productieproces, zoals het verwijderen van verontreinigingen en het uitvoeren van onafhankelijke tests, de productie van visolie duurder, wat deze kosten doorberekent aan de consument.
Het is in dit licht dat algenolie een steeds aantrekkelijker alternatief wordt.
Algen zijn de oorspronkelijke producenten van omega-3 vetzuren in de voedselketen - vissen krijgen hun omega-3's door algen te eten. Door de omega-3's rechtstreeks van algen te halen, kunnen we de tussenpersoon (de vis) omzeilen en het proces duurzamer maken. Bovendien kunnen algen worden gekweekt in gecontroleerde omgevingen, wat het risico op verontreiniging met zware metalen en antibiotica aanzienlijk vermindert.
En...
Er zijn al diverse merken die algenolie supplementen aanbieden, zowel voor menselijke consumptie als voor huisdieren.
Net als bij visolie is het belangrijk om te kiezen voor producten die onafhankelijk getest zijn op zuiverheid.
Antibioticagebruik in vissen
Veel vis, vooral die in kwekerijen wordt gekweekt, wordt behandeld met antibiotica om ziekte te voorkomen en de groei te bevorderen.
Het overmatig gebruik van antibiotica in de voedselproductie is een belangrijke bijdrage aan de wereldwijde toename van antibioticaresistente bacteriën.
Een van de belangrijkste problemen is de ontwikkeling van antibioticaresistentie. Wanneer antibiotica worden gebruikt, kunnen sommige bacteriën die overleven resistent worden.
Deze resistente bacteriën kunnen zich vervolgens vermenigvuldigen en verspreiden, waardoor ziekten ontstaan die moeilijker te behandelen zijn.
Want...
Dit is een groeiend wereldwijd gezondheidsprobleem.
Er zijn talrijke studies die dit probleem hebben onderzocht. Een onderzoek gepubliceerd in "Environmental Science and Technology" in 2019 onderzocht bijvoorbeeld hoe het gebruik van antibiotica in de aquacultuur de ontwikkeling van resistente bacteriën kan bevorderen.
Plus.
De studie ontdekte dat aquacultuurfaciliteiten vaak hoge concentraties van antibioticaresistente bacteriën bevatten, en dat deze bacteriën zich kunnen verspreiden naar de omliggende omgeving.
Aquacultuurfaciliteiten zijn plekken waar aquacultuur, oftewel de gekweekte productie van zeevruchten, plaatsvindt.
Denk aan:
- Visboerderijen: Dit zijn vaak grote, omheinde vijvers of bassins waarin vissen worden gekweekt. Ze kunnen zich zowel op het land als in de oceaan bevinden.
- Kooikwekerijen: Dit zijn drijvende kooien die in open water (zoals een meer of de oceaan) worden geplaatst. De vissen worden binnen de kooien gekweekt, maar het water kan vrij door de kooien stromen.
- Schelpdierkwekerijen: Dit zijn meestal ondiepe watergebieden, vaak langs de kust, waar schelpdieren zoals oesters, mosselen en sint-jakobsschelpen worden gekweekt.
Een ander nadeel van het gebruik van antibiotica in de aquacultuur is de mogelijke impact op de menselijke gezondheid en die van onze huisdieren.
Want..
Antibioticaresiduen kunnen achterblijven in het vlees van de vissen, wat betekent dat mensen die deze vissen consumeren, kunnen worden blootgesteld aan deze medicijnen. Dit kan allergische reacties veroorzaken bij mensen die gevoelig zijn voor de antibiotica, en kan bijdragen aan het probleem van antibioticaresistentie.
Plus.
Er is een toenemende bezorgdheid dat het gebruik van antibiotica de microbiële gemeenschappen in de omgeving kan verstoren.
Antibiotica kunnen schadelijk zijn voor veel verschillende soorten micro-organismen, niet alleen ziekteverwekkende bacteriën. Dit kan leiden tot veranderingen in deze gemeenschappen, wat onvoorziene ecologische gevolgen kan hebben.
En.
Gezien deze risico's zijn er oproepen om het gebruik van antibiotica in de aquacultuur te verminderen en om betere praktijken te ontwikkelen voor het beheer van ziekten in deze sector. Het is ook belangrijk om te kiezen voor vis uit bronnen die verantwoorde praktijken hanteren op het gebied van antibiotica.
Een van die alternatieven is het voeden van de kweekvis met meer microalgen.
Hier luister je naar een podcast waar daar meer over verteld wordt: de voordelen van microalgen in diervoeding.
Onderzoek: Ongezonde Toegevoegde Synthetische Antioxidanten Aan Vis
Dit (https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20931417/) onderzoek gaat over stoffen die aan visvoer worden toegevoegd om te voorkomen dat het vet in de vis slecht wordt. Deze stoffen heten antioxidanten. In dit geval gaat het om Ethoxyquin (EQ), Butylated Hydroxytoluene (BHT) en Butylated Hydroxyanisole (BHA).
Ethoxyquin (EQ), Butylated Hydroxytoluene (BHT) en Butylated Hydroxyanisole (BHA) zijn synthetische antioxidanten.
Deze stoffen worden vaak toegevoegd aan diervoeding, zoals visvoer, om de oxidatie van vetten te voorkomen.
De gevolgen van oxidatie van visolie lees je hier.
Oxidatie van vetten kan leiden tot de vorming van schadelijke stoffen en kan de voedingswaarde van het voedsel verminderen.
- Ethoxyquin (EQ): EQ is een antioxidant die vaak wordt toegevoegd aan visvoer om de oxidatie van vetten te voorkomen. Er zijn echter enige bezorgdheid over de mogelijke gezondheidseffecten van EQ.Hoewel het is goedgekeurd voor gebruik in diervoeding, is het niet goedgekeurd voor menselijke consumptie in de Europese Unie. Sommige onderzoeken hebben aangetoond dat hoge niveaus van EQ in het dieet van dieren kunnen leiden tot een aantal gezondheidsproblemen, waaronder lever- en nierbeschadiging.
- Butylated Hydroxytoluene (BHT): BHT is een ander type antioxidant dat vaak wordt toegevoegd aan voedingsmiddelen, waaronder diervoeding, om oxidatie te voorkomen. Het is goedgekeurd voor gebruik in zowel menselijke als dierlijke voeding. Er zijn echter nog steeds enige zorgen over de veiligheid van BHT, met sommige onderzoeken die mogelijke verbanden suggereren tussen hoge BHT-niveaus en bepaalde gezondheidsproblemen, waaronder kanker.
- Butylated Hydroxyanisole (BHA): BHA is een vergelijkbare stof als BHT en wordt ook gebruikt als een antioxidant in voedsel. Hoewel het over het algemeen als veilig wordt beschouwd, zijn er nog steeds enige zorgen over mogelijke gezondheidsrisico's. De Internationale Organisatie voor Kankeronderzoek (IARC) heeft BHA bijvoorbeeld geclassificeerd als mogelijk kankerverwekkend voor de mens.
Het is belangrijk om op te merken dat hoewel er enige bezorgdheid bestaat over deze stoffen, de niveaus die typisch in voedsel worden aangetroffen, meestal veel lager zijn dan de niveaus die in dierstudies schadelijk zijn gebleken. Toch wordt aanbevolen om de inname van deze stoffen te beperken waar mogelijk.
Het onderzoek heeft gemeten hoeveel van deze stoffen er in verschillende soorten gekweekte vis zitten. Ook hebben ze gekeken hoeveel van deze stoffen er in visvoer zitten.
Ze ontdekten dat de gekweekte Atlantische zalm de meeste van deze stoffen bevatte. De kabeljauw had de minste van deze stoffen.
Een andere stof, genaamd Ethoxyquin dimer (EQDM), die ontstaat als EQ verandert, was meer dan tien keer zo hoog in Atlantische zalm, heilbot en regenboogforel dan in kabeljauw.
Daarna hebben de onderzoekers berekend hoeveel van deze stoffen een persoon binnenkrijgt als hij of zij een portie van deze vissen eet. Ze ontdekten dat een persoon die een portie (300 gram) van deze vis eet, op zijn hoogst 15% van de toegestane dagelijkse hoeveelheid (ADI) van EQ binnenkrijgt.
Het eten van deze vissen zou niet echt bijdragen aan de hoeveelheid BHA die iemand binnenkrijgt.
Maar als iemand een portie gekweekte Atlantische zalm eet, kan hij of zij tot 75% van de toegestane dagelijkse hoeveelheid BHT binnenkrijgen.
En dan kan je jezelf de volgende vraag stellen: zitten deze stoffen niet in visolie van jouw hond vermengd?
Maak een verstandige keuze en selecteer een gecontroleerde visolie of ga voor een goed alternatief in de vorm van algenolie.