Teken zijn meer dan alleen vieze kriebelbeestjes - ze vormen een serieus gezondheidsrisico voor je hond.
Deze parasieten hechten zich vast aan de huid, voeden zich met bloed van je hond (of van jou) en kunnen gevaarlijke ziektes overbrengen, zoals de ziekte van Lyme of anaplasmose.
Als je hond graag buiten is, vooral in bosrijke of grasrijke gebieden en hij graag door het hoge gras struint, dan is de kans groot dat hij met een teek in aanraking komt.
Zelfs als je al voorzorgsmaatregelen neemt.
Gelukkig worden tekenziektes - in mijn ervaring - niet meteen en niet vaak overgedragen.
In de 40 jaar dat ik honden heb, is er één hond van mij die de ziekte van Lyme heeft gehad.
Dit maakt het toch extra belangrijk om teken op tijd op te sporen en te verwijderen (en liever te voorkomen).
Daarom wil ik je in deze post aangeven waar ik de meeste teken vind bij mijn hond.
Want...
In al die jaren dat we honden hebben, hebben we veel onderzoek gedaan naar natuurlijke manieren om teken af te weren.
Wat daarbij opvalt: teken zijn echt een wereldwijd probleem. Overal ter wereld worden honden (én mensen) gebeten door deze parasieten, van Europese bossen tot Amerikaanse en Afrikaanse achtertuinen.
Houd teken op afstand met onze natuurlijke Tickless tekenspray, speciaal ontwikkeld voor honden.
Juist omdat teken wereldwijd zoveel overlast veroorzaken, is er ook ontzettend veel kennis beschikbaar over hoe je ze kunt bestrijden.
Uit onze ervaring – en bevestigd door talloze bronnen – blijkt dat bepaalde natuurlijke middelen, zoals essentiële oliën, een verrassend hoge beschermingsgraad bieden.
Mits goed gebruikt, kunnen ze een krachtig alternatief zijn voor chemische producten.
En dat is precies waar we het vandaag over gaan hebben...
Tijdens een enquête onder onze klanten die de tekenspray hebben gekocht, ontdekten we namelijk iets belangrijks: het was niet voor iedereen helemaal duidelijk hoe je de spray het beste gebruikt én waar teken zich het vaakst verstoppen op je hond.
Zonde natuurlijk – want met de juiste aanpak haal je veel meer uit het product, bescherm je jouw hond beter en geef je teken minder kans om toe te slaan.
Waar komen teken het meest voor bij honden?
Teken zijn geniepige beestjes.
Ze kiezen vaak plekken uit waar je ze niet meteen verwacht – vooral waar de huid van je hond dun is of waar weinig vacht zit.
Daarom is het belangrijk om - na elke wandeling - gericht je hond na te lopen en te controleren.
Zeker na een wandeling in het bos, hoge begroeiing of gewoon door het gras in het park.
Let extra goed op deze plekken:
- Achter en rondom de oren
- Op en rondom de kop (vaak boven het ooglid)
- Op de borst
- Rond de nek, schouders of onder de halsband
- Onder de oksels
- In de vacht
Zelfs als je hond een korte vacht heeft, kunnen teken zich verrassend goed verstoppen.
Ik heb twee langharige herders waarbij teken heel goed in de vacht kunnen kruipen en zich vastbijten in de huid.
Dus vooral bij langharige of dubbelgecoate rassen is een oppervlakkige check vaak niet genoeg.
Gebruik dan een teken-vlooien kam om door de vacht heen te komen. Een handige tip: een föhn op koude stand helpt om de haren uit elkaar te blazen en sneller tot de huid te kijken.
Persoonlijk check ik mijn honden direct na de wandeling omdat de teken dan vaak nog boven op de vacht kruipen. Je ziet ze dan dus nog lopen, zonder dat ze zich hebben vastgezogen.
Hoe verwijder je een teek bij je hond?
Je ontdekt een teek op je hond en je schrikt – wat nu?
Geen zorgen, het is eenvoudiger dan je denkt... mits je weet wat je doet.
Ik heb hier een uitgebreid (en vooral praktisch) artikel geschreven waarin ik stap voor stap uitleg hoe je een teek veilig verwijdert, welke tekentangen er zijn en waar je op moet letten.
Na jarenlange ervaring met onze eigen honden weet ik inmiddels redelijk wat je wel en vooral niet moet doen.
Persoonlijk kijk ik altijd eerst naar de grootte van de teek. Is hij al groter en volgezogen met bloed? Dan haal ik hem liever met mijn vingers eruit.
Ja, ik weet dat er vaak gezegd wordt dat je beter geen contact moet maken met het bloed of speeksel van een teek vanwege ziekteoverdracht.
Maar eerlijk? Als je de teek aan zijn lichaam er rustig en direct eruit trekt, denk ik dat dat risico best meevalt. Zeker als je daarna gewoon je handen goed wast.
Waarom ik soms kies voor m’n handen?
Omdat ik dan geen tekentang hoef te zoeken of wachten tot ik weer thuis ben. Als ik tijdens een wandeling zie dat er een dikke teek zit, kan ik die er meteen uithalen.
En misschien nog wel belangrijker: ik voel precies hoe hard ik moet trekken. Zeker bij mijn eigen hond merk ik dat dat veel natuurlijker gaat dan met een tangetje.
Maar: bij kleinere teken (onder de 5 millimeter) ben ik wél altijd extra voorzichtig. Die verwijder ik standaard met een tekentang.
Het risico is dan simpelweg te groot dat je alleen het lijfje pakt en het kopje achterblijft – en dat wil je echt voorkomen.
Verzorging na het verwijderen van een teek
Heb je de teek verwijderd? Dan vinden sommige hondenliefhebbers het belangrijk om de plek goed te verzorgen om infecties te voorkomen.
Reinig het bijtwondje met alcohol, jodium of simpelweg water en milde zeep.
Ik persoonlijk doe dat niet na verwijdering, ik houd alleen de plek goed in de gaten.
Meestal heelt het vanzelf, maar als de hond eraan blijft krabben dan smeer ik het in met onze antibacteriële balsem.
Was daarna je handen grondig – ook als je handschoenen hebt gedragen – en maak het pincet of de tekentang schoon.
En dan het belangrijkste wat doe je met de teek?
Het is aan te raden om de teek niet te pletten. Zo kunnen er juist ziekteverwekkers vrijkomen.
Wil je de teek laten testen op ziektes, bewaar hem dan in een afgesloten potje om hem op te sturen en hem te laten testen.
Laat je de teek niet testen?
Dan kun je de teek in een glas met water en dreft doen waardoor de teek binnen enkele minuten niet meer zal bewegen.
Gooi een levende teek nooit zomaar in de prullenbak – ze kunnen daaruit kruipen en alsnog een risico vormen.
Veelgemaakte fouten bij het verwijderen van een teek (die je beter kunt vermijden)
Een teek verwijderen lijkt misschien simpel, maar sommige methodes kunnen juist meer kwaad dan goed doen. Daarom: dit moet je juist nÃet doen
- Laat nagellak, vaseline of vuur achterwege. Deze trucjes werken niet en kunnen er zelfs voor zorgen dat de teek z’n maaginhoud uitspuugt in de huid van je hond. Daarmee verhoog je juist het risico op ziekteoverdracht.
- Plet een teek nooit. Door de teek te pletten kunnen schadelijke bacteriën of parasieten vrijkomen, wat gevaarlijk is voor jou én je hond.
- Is de teek niet helemaal meegekomen? Geen paniek. Probeer niet te gaan peuteren in de huid – dat kan de plek irriteren of infecteren. In de meeste gevallen stoot het lichaam de achtergebleven deeltjes vanzelf af, net als bij een splinter.
Persoonlijk probeer ik heel voorzichtig met een pincet het kopje te verwijderen, maar dit kan alleen als je hond rustig blijft.
Hou het bijtwondje de dagen erna goed in de gaten.
Symptomen van Ziekte van Lyme om op te letten bij je hond
Zoals ik eerder heb aangegeven heb ik een hond met de ziekte van lyme. Dus ik weet nu beter wat de symptomen zijn en die kunnen behoorlijk uiteen liggen.
Mijn hond had namelijk na een aantal dagen last van koorts en begon s'nachts met piepen.
Hij had moeite met opstaan en de ziekte van lyme sloeg op zijn gewrichten waardoor hij alleen nog maar op 3 poten kon staan en lopen. Mijn hond had absoluut pijn en kwam naar direct naar me toe voor hulp.
Ik ben voorstander van de natuurlijke manier en ik heb een hele goede natuurlijke arts die gespecialiseerd is in tekenbeten. Hij zorgde ervoor met natuurlijke druppels dat mijn hond binnen 2 weken weer volledig kon lopen.
Hij is geen groot voorstander van antibiotica omdat je dan juist het lichaam verzwakt in plaats van versterkt. Maar deze keuze moet je zelf maken.
Maak je je zorgen na een tekenbeet? Let dan extra goed op de volgende signalen bij je hond:
- Koorts of plotselinge lusteloosheid
- Opgezwollen gewrichten of moeite met lopen (manken)
- Verminderde eetlust of ander vreemd gedrag
- Evenwichtsstoornissen
Mijn ervaring met Lyme: waarom ik mijn hond nog steeds behandel, ook als hij klachtenvrij is
Toen mijn hond jaren geleden de ziekte van Lyme opliep, herkende ik de symptomen gelukkig op tijd.
Koorts, sloomheid, stijf lopen – de bekende signalen.
We startten meteen met de juiste behandeling, en binnen twee weken was hij weer de oude.
De druppels gaf ik daarna nog een paar weken voor de zekerheid, en toen stopte ik ermee. Alles leek opgelost.
Totdat er iets geks gebeurde…
Een jaar later kreeg hij ineens rare aanvallen. Vanuit het niets begon hij wankel te lopen, alsof hij dronken was.
Hij verloor zijn evenwicht, maar bleef helder in z’n hoofd – dat kon ik zien aan zijn ogen.
Hij was erbij, maar z’n lichaam werkte even niet mee. En na een paar minuten… was het weer over. Alsof er niks aan de hand was geweest.
Ik heb honden gehad met epilepsie, TIA’s, zelfs inwendige bloedingen – maar dit voelde anders. Het gebeurde hooguit eens of twee keer per jaar, en ik kon er geen vinger op leggen.
Tot ik ben gaan graven.
Uren lezen, zoeken, researchen.
En toen viel het kwartje: dit kon wel eens de nasleep zijn van de ziekte van Lyme.
Ook al waren de zichtbare symptomen verdwenen en had ik zijn lichaam behandeld, de ziekte zelf zat mogelijk nog in sluimerstand in zijn lichaam.
En alhoewel het uiteindelijk evenwichtstoornissen bleken te zijn – ook een bekend symptoom van Lyme – was het totaal anders dan wat ik eerder bij hem had gezien.
In het begin had hij namelijk vooral veel last van zijn gewrichten, had zichtbaar pijn en wilde nauwelijks nog bewegen.
Deze nieuwe klachten, een jaar later, leken daar totaal niet op.
Geen pijn, geen kreupelheid – alleen dat vreemde, wankele lopen en het verlies van coördinatie.
Dat maakte het ook zo lastig te herkennen.
Maar achteraf zie ik het duidelijk: Lyme kan zich op meerdere manieren uiten, en soms pas veel later.
Toen ik hem opnieuw ben gaan behandelen tegen de ziekte van Lyme – met precies dezelfde natuurlijke druppels als de eerste keer – verdween dat rare, wankele loopje ook weer.
En tot op de dag van vandaag, inmiddels 2,5 jaar later, heeft hij er gelukkig geen last meer van gehad.
Sindsdien behandel ik mijn hond regelmatig met natuurlijke druppels die het immuunsysteem ondersteunen én specifiek gericht zijn op het onderdrukken van Lyme.
Niet omdat hij ziek is, maar omdat ik hem sterk wil houden – van binnenuit.
Want wat ik geleerd heb, is dit:
Ziekte van Lyme kan verdwijnen uit beeld, maar heeft een grote kan om te blijven sluieren in het lichaam van je hond. En door je hond te blijven ondersteunen, kun je voorkomen dat het weer de kop opsteekt.
Maar uiteraard wil je dit soort ziekteverschijnselen het liefste voorkómen. En dat begint bij een simpele, dagelijkse gewoonte:
✅ Check je hond na elke wandeling
✅ Verwijder teken op tijd
✅ En zorg dat teken liever niet eens in de buurt komen
Daarom raad ik je aan om je hond actief te beschermen met de juiste natuurlijke oliën – veilig, effectief en vriendelijk voor zijn lijf.
👉 Bekijk hier waarom de werkzaamheid van deze natuurlijke spray zo hoog is – en hoe je ‘m het beste gebruikt om je hond optimaal te beschermen.
Geef je hond de bescherming die hij verdient. Want voorkomen is écht beter dan genezen.
Hi Maurice,
Graag informeer ik naar de natuurlijke druppels bij Lyme waarmee jij jouw hond behandeld hebt.
Kun jij de gegevens ervan delen?
Mvg, Beatrix
Hi Beatrix, we hebben je een mail gestuurd.
mag je dit gebruiken wanneer onze hond een seresto band draagt ??
Beste Jeanine,
Je kunt de spray gebruiken, maar ik zou het dan niet in de nek spuiten in de buurt van de band.